Vergelijkingen zijn te trekken met bands als The Cure, Vampire Weekend en Arcade Fire, maar dan op een ludiekere manier. Mika, maar dan in bandvorm. De band wil niet te serieus genomen worden en voornamelijk de liefde voor de muziek benadrukken. Iets dat goed naar voren komt in ‘OMG’. Een nummer waarbij ze het belachelijke consumptiegedrag van beroemdheden als Paris Hilton aan de kaak stellen. Alles wat ook maar een beetje over-the-top is in deze wereld komt aan bod.
Doorgeslagen consumptiegedrag is een thema dat vaker terug komt op dit album, zo ook op ‘This Is Sunday, Right?’ en ‘Take My Shoes’. Ze nemen ook absoluut geen blad voor de mond. ‘Prom Queens’ is daar een goed voorbeeld van. Een nummer dat niets aan de verbeelding over laat, met teksten als ”My dick is getting hard and less than forty minutes won’t do” of ”And I always want to fuck, ‘cause there’s nothing wrong with my potency”. Ze draaien er niet om heen en het mooiste is ook de liefelijkheid waarmee ze het brengen.
Zo direct als de songteksten zijn, zo bizar is het arsenaal aan instrumenten. De basis wordt gelegd door drums, gitaar en bas, maar verder maken ze gebruik van accordeons, oude Casio keyboards, cowbells en wasborden. Zolang het muziek maakt, gebruiken ze het. Opgeteld met de veelal driestemmige zang is het ook muzikaal gezien een interessant plaatje.
Erg apart is het zeer zeker en je moet er maar net van houden. Angry Men is verre van een kwaaie plaat. Integendeel, een vrolijke, upbeat plaat die je laat afvragen waar we in hemelsnaam allemaal mee bezig zijn. Waarom blijven we overal omheen draaien? Het moet heel vreemd lopen als we deze Zweden aankomende zomer niet vaker terug zullen zien op de Nederlandse festivalweiden.
Nada Surf - The Stars Are Indifferent to AstronomyZelden betekende een single die nauwelijks de hitlijsten wist te halen, voor...
The Menzingers - On the Impossible Past The Menzingers maken steeds meer naam. Ze hebben zich reeds bewezen met...