.jpg.jpg)
2012-03-01
”Met je vrienden een toffe tijd hebben en spontane gloedvolle muziek maken die uit het hart komt”. Zo zou het eigenlijk altijd moeten gaan, maar zo gaat het eigenlijk niet vaak. Gelukkig zijn er nog steeds muzikanten die op deze manier te werk gaan. The Backcorner Boogie Band uit de Achterhoek is zo`n bandje. Hoewel bandje?! De twaalfkoppige formatie rondom Hendrik Jan Lovink (Jovink) kunnen we gerust een big band noemen.
Nadat Jovink in 2007 stopte nam Lovink wat jaartjes van betrekkelijke rust. Toen hij het maken van muziek begon te missen pakte hij de boel op bij onuitgewerkte ideeën. Ideeën die Lovink niet of minder geschikt vond voor Jovink. Hij ging aan de slag en voor hij het wist stond hij met een enorme band in de repetitieruimte. In een studio in Kotten, een verscholen gehucht in de Achterhoek, nam The Backcorner Boogie Band in enkele dagen tijd The Kotten Fields Sessions op. Lekker op de ouderwetse manier, live en analoog. Het zorgt voor een zeer sterk album dat heel vertrouwd klinkt. Het is warm en rauw, het spelplezier is voelbaar en de energie spat er vanaf. Hiernaast waan je je niet op bezoek bij een boeren rockband, maar bij een big band uit de zuidelijke kant van de US.
Dertien tracks lang krijgt de formatie je met een mix van rock `n` roll, soul en blues op het puntje van je stoel. Compleet voorzien van een ijzersterke blazerssectie, energieke backing vocals, vuige gitaren, krachtige drums en een pompend Hammond orgel. Het ene moment zit je in de stampende soultrain van ‘Make It Happen’, het andere moment wordt je meegesleept in de blues van ‘Never Sure’, of ‘Look At Me Standing’. In principe zijn alle songs op The Kotten Fields Sessions meer dan de moeite waard. Dat komt sowieso door de eerdergenoemde samenstelling van de band, maar de leadzang van Erik Neimeijer (Lorrainville) is een klasse apart. Zijn stem beschikt over een heerlijk rauwe rand die voor rock `n`roll, blues en soul uitermate geschikt is.
De krachtige, vaak opzwepende songs domineren het album. Toch is de absolute topper op het album de afsluitende ballad ‘I Get High’. De Hammond voorziet de song net als altijd van kleur. Maar ook de blazers laten zich op subtiele wijze gelden. Met een heerlijke warme gitaarsolo en een wederom overtuigende Neimijer bezorgt deze track, waarvan een Joe Cocker alleen maar zou kunnen dromen, je kippenvel.
Puur, eerlijk en raak. Zo zou je eigenlijk The Kotten Fields Sessions het beste kunnen samenvatten. Geen opsmuk, gewoon spelen omdat het je passie is. Dat gevoel weten Hendrik Jan Lovink en The Backcorner Boogie Band met dit album moeiteloos over te brengen. The Kotten Fields Sessions, een topplaat!
.jpg.jpg)
Firezone - Welcome to the FirezoneWat krijg je als je (ex-)leden van bands als Downshot, Pikkatrillaz, Seven...
.jpg)
Enter Shikari - A Flash Flood of Colour De Britse jongens van Enter Shikari zijn al sinds 2005 lekker bezig met het...