AlascA - Actors & Liars Recensie op Podiuminfo

2012-03-07 ”AlascA is dé belofte voor 2012” aldus Leo Blokhuis. ”Would it sound cocky if i`d say that AlascA is the European answer to us?” volgens Robin Pecknold, zanger van Fleet Foxes. Ga er als jonge nieuwe band maar eens aan staan met zulke klinkende referenties.

AlascA is een folkband bestaande uit vier jongens die een liefde voor ambachtelijke liedjes delen. Afkomstig uit Volendam, behoort een succesvolle toekomst tot de mogelijkheden. Want wat je ook denkt van Nick & Simon`s, Smit`s en J`s, ze zijn zeer succesvol. Gelukkig kunnen we na de komst van Case Mayfield zeggen dat er meer uit Volendam komt dan alleen de Palingsound. AlascA doet daar alleen nog maar een schepje bovenop. Klinkend als bands in de stijl van Fleet Foxes doen ze niet onder voor de genregenoten.

Het debuutalbum Actors&Liars is opgedeeld in Face I en Face II. Wat overigens niets meer is dan de andere kant van de LP, want er is er geen sprake van een andere sound of een andere thematiek. Het instrumentale ‘Deja Vu’ dat als een soundtrack aan je voorbij trekt, klinkt dan ook als een goedgekozen afsluiting van Face I.

Opvallend sterk is de thematiek waar AlascA voor kiest. Niet de alledaagse liefde, maar met een scherpe volwassen pen geschreven teksten over kunst, politiek en de losbandigheid van de huidige maatschappij vullen de toegankelijke, maar intelligente indiefolk. Een fijne song als ‘Arms Of The Arts’, over kunst klinkt frivool door zijn Keltische invloeden. Een speelse fluit een Middeleeuwse drum en fraaie meerstemmige zang geven een authentiek karakter. Zonder simpel te klinken weet AlascA met radiovriendelijke songs als het Mumford & Sons-achtige ‘I Will Go’, het frisse ‘Phanta Rhei’, ‘Never Cry Wolf’ en de politieke wals ‘Politics’ een balans te creëren tussen toegankelijkheid en kunst. Bij liedjes als het wonderschone ‘I Dreamed She Was The Universe’, ‘Traveler`s Vesper’ en het delicate ‘Paint, Tower And Hill’ dat voorzien wordt van een pianoloopje dat de blauwdruk van Mecano`s ‘Hijo De La Luna’ had kunnen zijn, staat de kunst meer voorop.

Voor het optreden bij DWDD vroeg Mathijs van Nieuwkerk zanger Frank Bond wat de band over vijf jaar bereikt zou willen hebben. Het antwoord luidde ”Een aantal mooie albums hebben gemaakt en op mooie festivals hebben gespeeld." Dat van die festivals komt wel goed en met Actors & Liars hebben ze alvast de eerste mooie plaat uitgebracht.

Recensent:Ruud de Zwart Artiest:AlascA Label:It\'s All Happening