De nieuwste cd uit de stal van Kyteman heeft de mooie dubbelzinnige naam De Avonduren en is geproduceerd door Simon Akkermans, oftewel C’mon. Het is te verwachten dat een bundeling van de krachten van Kyteman en C’mon een apart product oplevert. Het meest opzienbarende in dit geval echter is dat dit niet zozeer komt door de productie of de ondersteunende muzikanten, maar door de vocalist. Het meest treffende van Kapabel is namelijk dat hij niet sec een rapper is. Hij is een artiest die zingt, rapt en vooral verhalen vertelt. Kapabel weet zich hierin helemaal los te maken en voelt zich niet begrenst tot slechts grootspraak waarmee de huidige generatie rappers zich voornamelijk bezig lijkt te houden. In plaats daarvan is hij een compleet andere richting ingeslagen en vertelt hij sprookjes, fabels en verhalen. Dit alles met een stem die erg rustig en prettig klinkt en veel gelijkenissen vertoont met die van de Nederlandse rapper/zanger Wudstik.
Een rapper die fabeltjes vertelt, loopt de kans soft en kinderachtig over te komen. De kracht van deze cd ligt hem dan ook in de ondersteuning die de rapper krijgt van zijn band. Zij bieden Kapabel de ruimte om los te gaan met zijn verhalen door ze te voorzien van exact de juiste muzikale inlijsting. Zo is daar het nummer over Sjakie Schildpad en de Kreupele haas (met een refrein van Herman van Veen) waarin de muzikanten de snelheid van de muziek aanpassen aan het dier waar over verteld wordt. Het nummer “LiliSam” over een kleine Samoerai wordt voorzien van een mooi oosters sausje. De meeste nummers op deze cd zijn geschreven in de vorm van fabels. “Koning Kater,” de criminele giraffe “Wammus Langnek” en het autobiografische “Apie,” Abel laat zijn fantasie de vrije loop op zijn cd en neemt je op zijn gemak mee in zijn wereld. Wat dat betreft heeft De Avonduren soms wel wat weg van het meesterwerk Alfred Jodocus Kwak van inspirator Herman van Veen. Met dat verschil dat er op deze cd naast de fabeltjes ook nog plaats ingeruimd is voor serieuze verhalen als “Vier Geruchten” en “Dood”, een nummer wat gaat over de plotselinge dood van een jongedame.
Kytopia laat ons met Kapabel een compleet nieuw pad zien. Dat van een verhalenverteller voor volwassenen. Het vergt wat meer van je als luisteraar dan een gemiddelde cd en het is even wennen om je zo te moeten focussen op de vocalen. De omlijstende muziek draagt je er echter gemakkelijk doorheen en zorgt ervoor dat je deze cd meerdere keren kan luisteren. Vanwege de hoge eisen gesteld worden aan de luisteraar verwacht ik niet dat De Avonduren een even groot succes zal worden als de Hermit Sessions of Alfred Jodocus Kwak. Wel wil ik mijn bewondering uitspreken voor het lef en de kunde waarmee Kapabel dit album heeft gemaakt. Hulde!
All Heads Rise - No Hope No CureWanneer een independent record label uit het Poolse Krakau een band uit het...
AlascA - Actors & Liars ”AlascA is dé belofte voor 2012” aldus Leo Blokhuis. ”Would it sound cocky...