2006-01-25
Hoewel ook dit deel van Prince Of Persia an sich gewoon een nieuw deel van de bekende platform-klim-vecht-spring adventure gamereeks is, is 'The Two Trones' eigenlijk vooral het derde deel in een recente trilogie. Na de twee eerdere delen die uitkwamen voor de huidige generatie consoles is dit namelijk het deel waarin het verhaal over de perzische prins zijn climax bereikt. Helaas ben ik na het gedeeltelijk spelen van het eerste deel, ´The Sands Of Time´ nooit aan het tweede deel begonnen. Gelukkig blijkt het vervolgverhaal voor het spelen van het nieuwste deel nou ook weer niet zó belangrijk. Eerdere ervaring is niet vereist, sowieso begint het spel in een soort 'tutorial' modus, zodat je steeds wat bewegingen of aanvalstechnieken (waar er nogal wat van blijken te zijn) bijleert. Het is zodoende goed te spelen zonder daadwerkelijk te begrijpen wat de prins eerder uitspookte en waarom hij bij thuiskomst zijn thuishaven in vlammen ziet opgaan of waarom zijn vriendin vrijwel direct uitgeschakeld wordt. Ook voor de ervaren Prince Of Persia speler gebeuren er raadselachtige dingen. Op onverwachte momenten verandert je karakter van de stoere Johnny Depp look-alike die de prins normaliter is, in een soort duivelse hulk en wordt er van je verwacht dat je omschakelt van behoedzaam klauteren en welgemikt springen, naar een modus waar je energie zienderogen afneemt en je genoodzaakt bent om in verwilderde staat zo snel mogelijk zo veel mogelijk vijanden om te leggen om zodoende je energie op pijl te houden. In deze evil hoedanigheid beschik je over een krachtige zweep, waarmee het over de kling jagen van grote aantallen vijanden ineens een eitje blijkt te zijn Hier is het vooral de beperkte tijd waar je tegen vecht.
Prince Of Persia draait van oudsher vooral om het springen naar platformen, het hangen aan en balanceren op platformen en het via bizarre sprongen bereiken van ogenschijnlijk onbereikbare platformen. Nog steeds is dit bij vlagen net zo frustrerend als vroeger toen de prins nog in blauw-wit-roze actief was op je (vader's) allereerste pc. Gelukkig is het ook nog steeds exact zo uitdagend om steeds weer iets verder te komen. Na vergeefs rondjes lopen, de verkeerde kant op klimmen of voor de tiende keer tepletterstorten, weet je toch altijd uiteindelijk de juiste route te vinden voordat het echt vervelend wordt. Een grappige vernieuwing bestaat uit het via muren omhoogklimmen door met je wapen in daarvoor bestemde plaatsen in de muur te steken. Natuurlijk is dat niet het enige wat je met je wapen kan doen. Tussen het apekooien door is er regelmatig de gelegenheid om even full-contact te sparren met wat rondlopende bewakers of boogschutters. Verslagen vijanden leveren hoopjes zand op. Met elk hoopje zand kun je een keer de tijd een paar seconde terugzetten zodat een vergissing gecorrigeerd of een verkeerde sprong nog even opnieuw uitgevoerd kan worden. Ook het vechten lijkt eventjes moeilijk, maar zodra de belangrijkst technieken in de vingers zitten, verwordt dit snel tot een (aangename!) routine. Verslagen vijanden laten niet alleen zand, maar ook regelmatig nuttige wapens achter. Wanneer de prins in beide handen een wapen heeft, is hij pas echt gevaarlijk. Het arsenaal aan mogelijke combo's wordt hierdoor flink vergroot. Springen via de muur of over een vijand, steken, snijden, draaien met zwaarden of zwepen, het voelt goed om te doen.
Na enige tijd rondlopen en vechten is er een korte racescene, waarin je a la Ben Hur een race met paard en wagen moet doen, zonder daarbij je paarden en wagen finaal aan gort te rijden. Een ietwat onverwachte, maar welkome afwisseling. Helaas duurt dit intermezzo echter maar kort. Andere kleine tekortkomingen zijn het gegeven dat de gesproken teksten soms moeilijk te volgen zijn en dat de standpunten van de camera niet altijd even ideaal staan in netelige situaties. De camerahoek kun je echter meestal zelf bijstellen. Soms is dit zelfs uitdrukkelijk de bedoeling.
Al met al doet 'The Two Trones' de Prince Of Persia serie zeker eer aan. Zowel tijdens het spelen als tussen de levels door in korte filmpjes ziet alles er aantrekkelijk uit. Ook de soundtrack past goed bij de setting en sfeer, een aspect waar bij het vorige deel door veel mensen kritiek op werd gegeven, daar moest de prins het ineens doen met een bak heavy metal in plaats van passende oosterse ambient.
Bezoek de Prince Of Persia: The Two Trones Website
Solo - SolopeopleBijna twee jaar na het verschijnen van het door critici zeer gewaardeerde...
Danko Jones - Sleep Is The Enemy ‘This is, this is, this is a sticky situation!’. Zo, Danko Jones is er weer...