Wat is hier dan gebeurd? Wel, de Amsterdamse mannen van Hit Me TV hadden het een beetje gehad met cd-hoesjes maken. Niemand kijkt er toch naar, luidde het argument. En dus stansten ze hun naam en albumtitel door oude hoesjes, posters en navenante zaken heen. Daardoor is aan de voor en achterzijde nog prima duidelijk van wie deze plaat is. En zo krijgt iedereen zijn eigen unieke cd-hoesje en dat is gaaf. Al is het wat onpraktisch voor de alfabetisering van de cd-kast. Dankzij de rug van de plaat van Howie B staat 431 bij mij nu helaas op een andere plek.
En de albumtitel? Dat is gewoon een gebbetje, waarbij alle verticale strepen zijn overgehouden uit de bandnaam. Goed, genoeg afleiding. Het gaat uiteindelijk om de muziek en die is goed. De heren maken een smaakvolle, romige mix van indie, pop en kleine snufjes funk, rock en dansbare electropop. En doen dat met verve.
Groot pluspunt is dat het album, mede dankzij afwisseling, van begin tot einde niet verveelt. Van opener ‘The Industry’ met zijn bijna ‘80’s achtige sfeer tot afsluiter ‘Men & Mice’. Het lekkerste is dat de heren niet hebben getwijfeld bij het kiezen van de akkoorden en zanglijnen: rigoureus is gekozen voor een soms gekke overgang, die stiekem prima kan en daardoor nummers als ‘The Business’ een extra dimensie meegeeft. Let bijvoorbeeld in dat nummer op het gekke loopje onder het refrein. Of ‘Come On Love’ waar de overgang van schel naar uiterst warm wel heel bruut, doch goed gemaakt wordt.
Er is geen bandlid dat het album draagt, daarvoor is Hit Me TV teveel een collectief. En dat is juist goed. Wel krijgt zanger Jaap Warmenhoven een dikke pluim voor de diversiteit die hij aan de dag legt. Van lijzig tot vol, hij beheerst het en hoeft daardoor niet heel sterk af te wijken van de reikwijdte waarin hij zich comfortabel voelt.
Minpuntjes aan 431? Ja, het is geen legendarisch plaat. Maar over de hele linie doet Hit Me TV veel luisteraars een plezier met dit album en krijgt het dan ook een hele dikke aanbeveling. Zomers, funky, poppy en de term die gek genoeg het meest bovenkomt: romig. Romig, zonder dat het een dikmaker is.
Band of Skulls - Sweet SourHet is Band Of Skulls vaak verweten dat ze iets te veel beïnvloed zijn door...
Gazpacho - March of Ghosts Het is verbazingwekkend dat een band als Gazpacho nog niet de bekendheid...