In 2009 debuteerde hij met zijn album Septembre et ses dernières pensées bij het Duitse Prophecy Productions, waarop hij de zesjarige zoektocht naar zijn geliefde combinatie van beeld en geluid voor het eerst kon tentoonspreiden. Drie jaar verder ziet Arriettes Oubliées het levenslicht, hoewel er in deze melancholische kosmos veeleer geflirt wordt met absolute duisternis.
Intro ‘Linceul d’hiver’ komt nog enigszins zeemzoeterig voor de dag, als een zachte wind die je traag maar zeker meevoert naar ‘La Traversée’, de eerste grote trip van het album. My Bloody Valentine en Enslaved lijken de handen wel in elkaar geslagen te hebben, want zoals de muziek neigt naar black metal, zo neigen de vocalen van Teyssier en diens vrouwelijke tegenpool A. Hadorn naar shoegaze. Ieder nummer mixt de drie genoemde genres zoals geen band dit ooit deed en dat resulteert in een album vol contrasten met een heel specifieke sfeer. Noem Les Discrets gerust het schoolvoorbeeld van deze combinatie. Teyssier is een artiest pur sang, dat mag gerust gezegd worden.
Niet iedereen zal te vinden zijn voor een kleine drie kwartier zwaarmoedigheid, maar voor de fans van tonen uit de donkerste krochten van de ziel, is dit een niet over te slaan stukje genialiteit van de zuiverste soort.
Sean Paul - Tomahawk TechniqueEr was een tijd dat Sean Paul bekend stond als baanbrekend dancehall...
Silverstein - Short Songs Ondergetekende zag Silverstein ooit live. Niet geheel vrijwillig, en wat...