Het muzikale territorium van de muzikante wordt direct afgebakend door het overrompelende titelnummer dat als opener dienst doet. Het nummer begint rustig met synthesizers, maar wordt door de drums als snel naar een climax gedreven. Samen met de dromerige zang van Rose wordt op die manier een onheilspellende en mysterieuze sfeer opgewekt, die als rook boven het gehele album blijft zweven. ‘Know Me’, de eerste single van het album, is uit soortgelijk hout gesneden en wordt aangedreven door een opzwepend gitaarriffje in de stijl van The Cure. Het nummer is zowaar dansbaar en heeft een eenvoudig refrein dat zich direct in je hoofd nestelt. Enkele nummers later vormt ‘Pair Of Wings’ een indringende en mysterieuze oase van rust, waarin in emotioneel opzicht voornamelijk de synthesizers en koortjes je voor het eerst echt meeslepen. De muzikale omlijsting zorgt er vervolgens voor dat het voortdurend herhaalde refrein op geen enkel moment aan kracht inboet.
Waar ‘Pair Of Wings’ je de ruimte gaf om in contact te komen met je innerlijke bewustzijn, verlegt ‘Had We Had It’ de aandacht weer naar de fysieke realiteit en brengt het de luisteraar weer met beide benen op de grond. Kenmerkend voor het nummer zijn de opzwepende beat en de spitsvondige twist in de tekst. Vervolgens dient ‘Night Swim’ zich aan. Ook dit nummer overtuigt sterk vanwege de verfijnde gitaarlijntjes en vormt naast ‘Know Me’ en ‘Pair Of Wings’ een van de ijkpunten van het album.
Interstellar bestaat voornamelijk uit dromerige indiepop die meermaals refereert aan de muziek uit de jaren ’80. Voor de snelle luisteraar komt het album misschien te langzaam op gang, maar in het geval van Interstellar is het uiteindelijk de aanhouder die wint. Op haar eerste echte solo album bewijst Rose namelijk muzikaal uit zichzelf te kunnen stappen en de luisteraar mee te kunnen nemen in haar bovennatuurlijke droomwereld. Alhoewel de plaat op sommige momenten nietszeggend en eentonig overkomt, en niet stuk voor stuk hoogtepunten bevat, overtuigt Interstellar wel als geheel. Het is dan ook te hopen dat Rose de vruchten van dit album wel gaat plukken en tegelijkertijd nieuwe zaadjes plant voor een vervolg. Afwachten dus. Tot die tijd is het raadzaam om deze plaat haar welverdiende groeitijd te gunnen.
The Mighty Ya-Ya - The Mighty Yaya The Mighty Ya-Ya , het klinkt erg exotisch maar het blijkt gewoon een...
Poliça - Give You the Ghost Auto-tune. De een vindt het een verrijking van het vocalistenvocabulaire, de...