The Mighty Ya-Ya - The Mighty Yaya Recensie op Podiuminfo

2012-03-29 The Mighty Ya-Ya, het klinkt erg exotisch maar het blijkt gewoon een rockbandje uit Eindhoven te zijn, bestaande uit vier man. Om precies te zijn bestaat de band uit Aart van der Wulp op harmonica, Gabriël Peeters op drums, Geurt Engelsman op bas en Louis van Empel op gitaar en zang. De bandleden kenden elkaar al langer van allerlei andere samenwerkingsprojecten, maar in maart hebben ze samen onder de noemer The Mighty Ya-Ya hun gelijknamige debuutalbum uitgebracht.

The Mighty Ya-Ya is een lekkere rock cd geworden met flink wat bluesinvloeden. Zelf schrijven ze in hun biografie dat hun debuutalbum antwoord geeft op de écht belangrijke vragen van het leven zoals: “Hoe zou Black Sabbath hebben geklonken als Santana in 1971 bij de band zou zijn gekomen?”, “Wat als de harmonica een echt instrument zou zijn?”, “Wat als Peter Green lid was van de Rolling Stones?”, “Wat als Johnny Cash leadzanger was van Led Zeppelin?” en “Hoe lang duurt ‘Een Scheet En Drie Knikkers’?”. Zonder al die flauwe grappen houdt het simpelweg in dat er sporen van alle oude rockbands terug te vinden zijn binnen de nummers van deze cd. Gebruik maken van alle invloeden die er zijn en hiermee een nieuw, eigen product maken. Geen recycling, maar “up-cycling”, zoals ze het zelf noemen.

In het het eerste nummer ‘Mercury’s Rising’ klappen de heren er meteen goed op met stevige gitaar riffs, ondersteund door de mondharmonica en gedragen door een strakke drum. Het tweede nummer, ‘We’ve Been Had’ is net zo hard, en uiteindelijk nemen ze in ‘Hurricane Made By A Butterfly’s Wings’, het derde nummer, pas gas terug in de vorm van een track die wat meer bluesinvloeden heeft. De scheurende gitaar blijft veelvuldig te horen op de cd, zo ook in ‘Slipping Away’.

Een grote tegenstelling van al dat audiogeweld is ‘Trouble Soon Be Over.’ In het begin is de mix zo ingesteld, dat het net is alsof je naar een vooroorlogse akoestische opname van een bluesartiest uit New Orleans aan het luisteren bent, om halverwege ineens om te slaan in een lekker rocknummer met een heldere mix. Het voorlaatste ‘Een Scheet En Drie Knikkers’ blijkt gewoon even korte flauwekul, iets wat onderstreept wordt door de sirene die de heren er in hebben gestopt. Het valt, samen met het wat ingetogen afsluitende bluesnummer ‘Pious Bird’, toch wat uit de toon.

Ondanks deze mindere afsluiter is The Mighty Ya-Ya een uiterst lekker product geworden van een groep getalenteerde muzikanten. Ondanks het ontbreken van echte uitschieters smaakt deze cd absoluut naar meer. Het is nieuwe muziek met over de gehele lengte van de cd een bekend geluid. Wat de heren hiermee in ieder geval voor elkaar krijgen is dat de oude platen weer eens uit de kast komen om de invloeden van alle rock iconen te traceren.

Recensent:Willem Swinkels Artiest:The Mighty Ya-Ya Label:Sonic Rendezvous