Soulfly - Enslaved Recensie op Podiuminfo

2012-04-25 Soulfy is ooit opgericht uit frustratie omtrent Sepultura. Max Cavalera stapte uit de band na onenigheid met de band. Met Soulfly ging hij verder op het pad dat hij met Sepultura was ingeslagen. De tribal-elementen werden het hoofdingrediënt in het recept voor metal. Door de jaren heeft Max de ruzie met zijn broer bijgelegd. Sindsdien komt hij meer en meer weer tot de essentie van de hoogtijdagen van Sepultura. Ieder nieuw album van Soulfly wordt rauwer en bruter, waarbij de tribal-elementen flink aan terrein moeten inleveren. Dat is op het nieuwe achtste album Enslaved niet anders.

Max en kornuiten trekken weer hard van leer, maar doen absoluut niets nieuws. Het is typisch Soulfly in de lijn van zijn drie voorgangers Dark Ages, Conquer en Omen. Ook de thematiek is niet veel anders dan normaal; het zijn nog steeds geen liefdesliedjes. Zoals de titel van het album al laat raden draait het merendeel om slavernij, waarbij wederom woorden als Kill, Blood en Hate je om de oren vliegen.

Soulfly werd nooit echt gezien als een band, maar een eerder een verzameling van muzikanten die voor een korte of lange tijd met Max wisten op te trekken. De formatie is echter sinds 2004 een stuk vaster geworden en dat hoor je steeds meer terug. Het is niet langer Cavalera die bepaald hoe het mag klinken, maar ook gitarist Marc Rizzo speelt een grotere rol. Desondanks heeft bassist Bobby Burns afgelopen jaar afscheid genomen van de band en is Tony Campos (Static-X) er voor in de plaats gekomen. Hij mag dan ook meteen zijn stem laten horen op het nummer ‘Plata O Plomo’. Overigens één van de weinige nummers die neigt naar de beginjaren met zijn stuiterende ritme en flamenco-gitaren.

Het zou on-Cavaleriaans zijn als er geen blik aan gastmuzikanten word opengetrokken. Zo doet Travis Ryan van Cattle Decapitation mee op ‘World Scum’ en is Dez Fafara van Devildriver te horen op ‘Redemption Of Man By God’. Opmerkelijk is de medewerking van Igor Cavalera op het album, die op zowel gitaar als zang te horen is in het nummer ‘Revengeance’. Waar overigens ook Max’ zonen Richie en Zyon Cavalera gezellig meedoen.

Enige kanttekening die gemaakt kan worden is de lengte van de nummers. De gemiddelde lengte is 4 minuten en menig nummer gaat daar stevig overheen. De langste track is ‘Chains’ en die duurt ruim 7 minuten. Ook was het fijn geweest als er zo nu en dan toch weer iets van die tribalinvloeden te horen was geweest. Doordat de nummers vrij lang van stof zijn, klinken ze allemaal op een bepaald punt wel heel erg hetzelfde. Zelfs het achtste deel van de welbekende instrumentale track ‘Soulfly’ is alleen te horen op de special edition. Misschien wordt het tijd dat Max eens wat rust neemt, want langzaam maar zeker is er toch een dalende lijn in kwaliteit te bespeuren.

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Soulfly Label:Roadrunner Records