Grinderman - 2, RMX Recensie op Podiuminfo

2012-05-11 Grinderman is niet meer. Lang leve Grinderman! Met Nick Cave weet je het natuurlijk nooit, maar voorlopig is er geen zicht op een Grinderman 3. Wel is er deze nageboorte Grinderman 2 RMX. Een remixalbum met techno, dubstep en reggaeton versies van Grinderman 2-nummers.

Natuurlijk niet. Dit is nog altijd Nick Cave’s meest vunzige, schurende en stevig rockende uitlaatklep. De twaalf tracks zijn herbewerkingen, die in veel gevallen dicht bij het origineel blijven. Vaak gaan de bewerkers maar net een stapje verder. Onder hen niet de minsten. Josh Homme, Robert Fripp en Matt Berninger (The National) om er een paar te noemen.

RMX gaat sterk van start met een tot ‘Super Heathen Child’ omgetoverde versie van ‘Heathen Child’. De versterker gaat op standje 11 en Robert Fripp trekt tegen het eind alle registers op zijn gitaar open. Standje voluit wordt doorgepakt door A Place To Bury Strangers op hun bewerking van ‘Worm Tamer’. In combinatie met een goede zanger blijken zij heel wat goede noise in hun mars te hebben. Nick Zinner van de Yeah Yeah Yeahs weet op zijn manier best een interessante slepende versie van ‘Bellringer Blues’ te produceren, maar het blijft net niet hangen.

Unkle weet helaas weinig toe te voegen in hun versie van ‘Worm Tamer’. Het klinkt haast als een plichtmatige bewerking. Gelukkig wordt je daarna getrakteerd op de Josh Homme versie van ‘Mickey Bloody Mouse’. Geen stevige riffs die een stonerrock geluidsmuur optrekken, maar een sexy en lekker swingende versie. Dit kan zo op de setlist van de Eagles Of Death Metal. Helaas is er daarna nog weinig te beleven. Echt vervelend wordt het zelfs bij de Andrew Weatherall remix van ‘Heathen Child’, die Grinderman weinig eer aandoet. Als toetje is er gelukkig ‘First Evil’ , een originele demoversie van de band zelf. Daar klinkt het gelukkig weer zo rauw als het hoort. Eind goed, al goed.

Grinderman 2 RMX is stukken beter dan de remixalbums van rockbands die zo nodig met dansmuziek aan de haal moeten. Deze remakes zijn echter helaas niet allemaal even sterk. Je blijft achter met het gevoel dat er meer in had kunnen zitten. Of is dat eigenlijk teleurstelling over het afscheid van Grinderman?

Recensent:Jasper Wognum Artiest:Grinderman Label:Pias