.jpg)
2012-05-03
Met Seven Deadly heeft UFO de mijlpaal van twintig albums bereikt. Bewonderenswaardig, zeker gezien het feit dat het eerste album van de band 42 jaar geleden het licht zag. De band versleet in die jaren bijna veertig bandleden, waar onder ex-Scorpions-gitarist Michael Schenkner en Jason Bonham, zoon van Led Zeppelin-drummer John Bonham. En die jaren en die wisselende bezetting eist zijn tol van UFO.Op Seven Deadly klinkt de band nogal uitgeblust. De bluesrock-riffs van vroeger zijn er niet meer, maar zijn vervangen door hardrock powerriffs in de stijl van (een tragere) AC/DC. Zanger Phill Mogg is door de jaren heen steeds meer als een slechte versie van Chris Cornell gaan klinken en dat werkt in combinatie met de vrij inspiratieloze riffs en solo’s niet bevorderlijk voor het luisterplezier. Er komt een moment dat de koek gewoon op is.
Het album is een beetje als een doorsnee actiefilm. Het braakt clichés en als je er met hogere verwachtingen in gaat, is teleurstelling onvermijdelijk. Zo zingt Mogg in ‘Mojo Town’ het wanstaltige refrein: ‘Going on down, going on down, going down to Mojo Town.’ Austin Powers had het niet slechter kunnen verzinnen. Met ‘Angel Station’ en ‘Burn Your House Down’ komen ook de verplichte powerballads natuurlijk terug en met titels als ‘Fight Night’ en ‘Year of the Gun’ voldoet UFO precies aan het standaard ouwe lullen rockband imago. Het hele album is voorspelbaar en volledig volgens een bekende formule gemaakt.
Het is meer dan knap dat UFO tot twintig albums in haar carrière is gekomen, maar wellicht was het beter geweest het bij minder te houden. Oude fans zullen liever een plaat uit de glorietijd op zetten en jonge fans trek je niet meer met deze gedateerde rock. Tijd om de gitaren aan de wilgen te hangen.
.jpg)
The Streem - Songs for the GhostsZo nu en dan verschijnt er iets totaal onbekends op de recensieplank. The...
.jpg)
The Third Coast Kings - Self-Titled Wat een heerlijke plaat! Liefhebbers van funk, soul, jazz en blues zijn...