.jpg)
2012-05-04
Aidan is een Ierse folkzanger die de afgelopen tien jaar heel Europa is rondgereisd. Hij trad honderden keren op en werkte samen met talloze artiesten, waaronder Damien Rice, Conor O’Brien (Villagers) en Bobby McFerrin. Tijdens zijn reizen nam Aidan ook af en toe een nummer op en elf van deze songs zijn nu verzameld op zijn debuutalbum Le Grand Discours. De songs op Le Grand Discours werden gedurende tien jaar en op veel verschillende plaatsen opgenomen, maar toch klinkt het album redelijk homogeen. Je zou verwachten dat een opname uit 2002 heel anders zou klinken dan een uit 2010. Zeker als de nummers ook nog eens in verschillende studio’s zijn opgenomen. Het voortschrijden van de techniek, andere inzichten tijdens het opnameproces en vooral ontwikkeling van de artiest zelf , kunnen zorgen voor immense verschillen. Op Le Grand Discours valt dat echter allemaal reuze mee. De songs op zich zijn wel behoorlijk gevarieerd, maar de sound en de sfeer zijn over het hele album redelijk gelijk.
Vijf van de elf nummers op Le Grand Discours werden opgenomen in België. Blijkbaar voelt Aidan zich prima thuis bij onze zuiderburen. Muzikaal gezien beweegt de Ierse zanger zich ergens in het gebied tussen folk, rock en pop. Het persbericht noemt John Martyn en Elbow als referenties en uw recensent zou daar graag Midlake aan toe willen voegen. De invloed van deze band klinkt het duidelijkst door in ‘Song For Rainer’. De zang in deze melancholische song is erg goed en de hele sfeer doet sterk aan Midlake denken.
Echt rocken doet Aidan in het hoekige ‘Pill Song’. Het ingehouden ‘Bells Of The Morning’ lijkt op een rockende uitbarsting af te stevenen, maar deze komt er niet. ‘Rue De Charlotte’ is het andere uiterste van Aidan’s spectrum. Dit Franstalige chanson werd opmerkelijk genoeg in Dublin opgenomen. De song ademt de sfeer van Brussel, een plaats waar Aidan waarschijnlijk graag vertoeft. Hij nam er drie van de nummers op Le Grand Discours op. Het meest experimenteel klinkt Aidan op ‘Someday Tonight’, door het gebruik van elektronica en een stemvervormer.
Het is knap hoe Aidan over een periode van ongeveer tien jaar een homogeen klinkend album heeft weten te maken. Helaas is het verhaal achter de plaat echter boeiender dan de songs die erop staan. Met uitzondering van een paar uitschieters is het geheel niet erg spannend en tegen het eind van Le Grand Discours slaat de verveling dan ook onherroepelijk toe.
.jpg)
Oh Mercy - Great Barrier GriefEind jaren ’80 kwam Bob Dylan’s Oh Mercy uit. Eén van zijn betere platen...
.jpg)
Flying Colors - Flying Colors En voila; hier is alweer het volgende project van drummer Mike Portnoy...