The Mars Volta - Noctourniquet Recensie op Podiuminfo

2012-04-12 Ook The Mars Volta waagde maar eens de overstap van label. Universal werd ingeruild voor Warner. Op zich geen opzichtige overstap. Maar er is wel degelijk iets gebeurd met de muziek van de alternatieve, experimentele rockband, zo is te horen op Noctourniquet.

Waar de band op eerdere albums – vijf in totaal – vooral terugviel op vaak uiterst experimentele uptempo rock, wordt er nu meer heil gezocht in zweverigheid die zelfs lichtjes aan bands als Porcupine Tree en Pink Floyd doet denken. Vreemd is het zeker, voor een band die in 2008 een laatste notering had in de Nederlandse album top 100. Toen was dat met The Bedlam In Goliath, een plaat die het vooral goed doet tijdens intensief sporten, omdat een prima overdachte kakofonie aan gitaren, helse drums en vreemde zang het album markeren.

Op Noctourniquet heeft de band besloten wat buiten die lijntjes te kleuren. In een verfijnd geheel wordt geflirt met blues, ska, progrock en zelfs een hele vuige soort van dance. Neem nu ‘The Malkin Jewel’, waar a-ritmische blues de boventoon voert, maar de zang van Cedric Bixler Zavala ouderwets zweeft en schreeuwt.

Leuk om te merken is wel dat vooral drummer Deantoni Parks zich niet confirmeert naar vooral het lagere tempo. Stiekem propt hij er allerlei snufjes en foefjes tussendoor. Bijvoorbeeld in ‘In Absentia’ wordt er in de ondergrond van het nummer van alles uitgespookt op het drumstel en dat maakt deze plaat juist zo interessant.

Is het helemaal wat de fans willen? De hoofdmoot van Noctourniquet misschien niet. Want The Mars Volta zoekt het wel heel erg in een nieuwe hoek. In plaats van adrenaline opvoerend geweld, wordt nu vooral gericht op muziek die je compleet opslokt als je stoned bent. Maar nog wel altijd van een muzikaal heel hoog niveau, met vreemde componenten en akkoordenwisselingen.

Met werkelijk uitmuntende, slepende nummers als ‘Velamalady’ en ‘Empty Vessels Make The Loudest Sound’ is het experiment meer dan geslaagd. En voor de liefhebber van de hardere kanten van The Marse Volta zijn er altijd nog nummers als ‘Aegis’, ‘Dyslexicon’ en ‘Molochwalker’. Het geheel is wellicht niet geheel coherent en vooral begiftigd met minder knoeperd harde hoogtepunten als op vorige platen. Maar dit is wel een sterk setje nummers op een schijf die ook na een aantal luisterbeurten niet gaat vervelen. En daar kan alleen maar lofwaardig over worden gesproken.

Recensent:Koen Nederhof Artiest:The Mars Volta Label:Warner