Adrenaline Mob - Omertá Recensie op Podiuminfo

2012-04-21 Die arme Mike Portnoy. In bijna ieder interview dat je leest solliciteert, nee, smeekt hij bijna of zijn maatjes in Dream Theater hem bellen om de drumkruk weer in te nemen. Om zijn verdriet maar niet teveel ruimte te geven heeft de superdrummer zich weer op tal van projecten gestort waarvan Adrenaline Mob de eerste in de rij is.

Op voorhand is deze allstarband al bijzonder interessant. Naast Portnoy staat namelijk Russell Allen, de megastrot van Symphony X, achter de microfoon. Geholpen door de uitstekende snarenplukker Mike Orlando zou Omerta een wereldalbum kunnen opleveren.

Dat is het album helaas niet geworden. Slecht is hij echter ook niet. Misschien is het raadzaam om op voorhand even te vergeten waar de heren bekend om staan. Adrenaline Mob staat namelijk voor onvervalste Amerikaanse spierballenrock in de stijl van Disturbed. Muziek waar ze aan de overkant van de grote plas nooit genoeg van krijgen en waar Omerta ongetwijfeld als warme broodjes over de toonbank zal gaan, maar waar wij hier wat nuchterder tegenover staan.

Het openingstrio staat echter als een huis. Eerste single 'Undaunted' is een vette beuker waarbij Allen ook als brulboei uitstekend uit de voeten blijkt te kunnen. 'Psychosane' zou zomaar op een oude plaat van Pantera kunnen staan en het beste nummer van de plaat 'Indifferent' heeft een groove die je compleet platwalst.
Daarna slaat echter de eenvormigheid toe. 'All On The Line' is nog een welkome afwisseling als semiballad waarin Allen ineens weer verdacht richting classic rock als Whitesnake gaat. Ook heel vreemd trouwens om hem in 'Come Undone' een zin als ”Are you motherfuckers feelin' me” te horen brullen. Net of je even verkeerd verbonden bent.

De rest van de songs klinken vrij inwisselbaar en na zeven nummers slaat zelfs enigzins de vermoeidheid toe door de stortvloed aan beukriffs en het geschreeuw van Allen. Het maakt dat Omerta weliswaar flink doorbeukt, maar ook ontdaan is van de finesse die de andere bands van de heren zo kenmerkt. Dat levert onder de streep het gevoel op dat er iets meer in had gezeten.

Recensent:Mark Michels Artiest:Adrenaline Mob Label:Century Media