TJ Kong had vorig jaar nog een succesvolle albumrelease samen met Nuno dos Santos. Voor Modular K is het de eerste keer, maar beide heren beschikken over een paar decennia aan studio ervaring. Old school, decennia? Dat betekent dat Dream Cargoes klinkt alsof het gemaakt is met respect voor de geschiedenis van housemuziek, maar wel met moderne middelen. Wat vooral opvalt is de warmte van de muziek. Oude hardware instrumenten uit de jaren zeventig en tachtig zijn gebruikt voor synths en effecten en dat hoor je.
‘Chronopolis’ klinkt alsof het in 1992 gemaakt is door een Detroitse topproducer. Het belangrijkste verschil met een nummer uit die tijd is de klank. Moderne productietechnieken geven het de diepte en definitie van nu. ‘The Last World Of Mr Goddard’ gaat nog een stap dieper. Een warm bad voor stukgebeukte techno oren. De titeltrack beweegt zich meer richting dubby progressieve house. Die dub kant wordt verder uitgediept op ‘The Delta At Sunset’.
‘End Game’ met de Eindhovense rietblazer Edward Capel is geschikt voor de dansvloer. Het nummer is al beschikbaar als eerste single in meerdere remixen. Een geslaagde combinatie, die de track doet opvallen. Een ander hoogtepunt wordt gevormd door ‘Studio 5, The Stars’. De aanzwellende strijkers geven het techy nummer een sprookjesachtige sfeer. Dat dromerige is overigens door het hele album verweven. De apotheose komt in ‘Now: Zero’. Een ijzersterke Detroit track die met terugwerkende kracht in 1991 mag uitkomen op Plus 8 Records als AA kant voor Speedy J’s ‘Rise’.
Dat is, wat mij betreft, een van de grootste complimenten die je kunt geven. Als bonus wordt Dream Cargoes bij elke draaibeurt beter, dus het verdient de volle vijf sterren. Dit blijft deze zomer op mijn playlist.
Lazer Sword - Memory Lazer Sword bracht in 2010 hun gelijknamige debuutalbum uit. Een wat...
Paceshifters - Home Vergeet de Randstad. Voor het hardere gitaarwerk moeten we in Nederland de...