Pennywise - All or Nothing Recensie op Podiuminfo

2012-06-01 Het leek afgelopen met Pennywise. Of toch op zijn minst was het voortbestaan onzeker, na het vertrek van frontman en zanger Jim Lindberg. Maar toch ligt er met All Or Nothing weer een hele puike nieuwe plaat van de inmiddels alweer ruim twintig jaar actieve punkrockband uit Californië.

Natuurlijk kijkt iedereen naar de prestaties van de nieuwkomer, de man die het allemaal moet dragen: Zoli Teglas. De fan van weleer mag nu kijken naar de crowd waar hij ooit tussen stond; vanaf het podium naar de beukende menigte. En het moet gezegd: die menigte zal tevreden zijn met All Or Nothing, want de band lijkt onder invloed van Teglas een nieuwe impuls te hebben gekregen. De liedjes barsten weer van de energie, zoals we dat van de Pennywise uit de jaren ’90 kennen. Het is hard, het is snel en toch prima luisterbaar en gebalanceerd. En daarbij: de zang van Teglas zal dan nooit die van Lindberg doen vergeten, het klinkt wel als een klok.

De toon wordt direct gezet met de titeltrack, die als beste nummer terecht de openingspositie heeft op het album. Met een noodgang wordt de kritische toon, die als een rode draad door het album loopt, geopenbaard. Met prima tempowisselingen, een catchy doch zeker niet cheezy refrein en een urgente manier van gitaarspel laat Pennywise domweg weten dat ze er nog zijn en dat er in de wereld van de punkrock nog zeer degelijk rekening met ze moet worden gehouden.

Grootste minpunt aan deze schijf is dat we het wel een beetje kennen. Goed, zoals gezegd: dit album heeft nieuw vuur. Maar echt inventief wordt het nergens, het is gewoon het vasthouden aan een concept waar de band zich met succes al tijden van bediend. Het is tempobeulen over stevige riffs en een razende beat. Met dien verstande dat de teksten wel weer heel catchy zijn en dus nieuwe meezingers. Dat is toch iets fijns.

Enfin, een klein beetje vernieuwing was wellicht op zijn plaats geweest. Anderzijds: de fans zullen tevreden zijn en terecht. En sowieso is dit een prima punkrockplaat, zonder achterlijke compromissen of huilerige screams en tokkelbreaks. Bovendien is het een album dat perfect de al vrij onuitputtelijke keuze voor de liveshows verder zal aanvullen. Dat gaan we ook in Nederland wel merken. Zo speelt Pennywise praktisch in de achtertuin van ondergetekende, op Werfpop. En daar gaat deze man toch wel even genieten van de nieuwe tracks van All Or Nothing.

Recensent:Koen Nederhof Artiest:Pennywise Label:Epitaph