Satriani wordt tijdens het concert begeleid door een vierkoppige band, die bestaat uit drummer Jeff Campitelli, bassist Allen Whitman, toetsenist Mike Keneally en slaggitarist Galen Henson. De muzikanten spelen uitstekend, maar alles wat ze doen vormt uiteindelijk slechts de begeleiding voor Satriani’s gitaarsolo’s. Zo nu en kan krijgt één van de andere muzikanten een klein beetje ruimte om zijn kunnen te showen, maar binnen no time komt de gitaar van Satriani zelf er weer bovenuit. De Amerikaanse gitarist is werkelijk virtuoos en dat weet hij zelf ook heel goed. Zijn performance op het podium neigt regelmatig naar muzikale zelfbevrediging, maar het ruim tweeduizendkoppige publiek vindt het allemaal prachtig.
De nadruk ligt tijdens het concert uiteraard op materiaal van Black Swans And Wormhole Wizards. Tien van de 25 nummers op Satchurated zijn afkomstig van deze plaat en die komt daarmee vrijwel in z’n geheel voorbij. Daarnaast speelt Satriani drie nummers van elk van zijn drie bekendste albums, Surfing With The Alien, Flying In A Blue Dream en The Extremist. En verder zijn debuutplaat Not Of This Earth en Satriani’s voorlaatste album Professor Satchafunkilus And The Musterion Of Rock beide met twee songs vertegenwoordigd.
Op de DVD van Satchurated staan dezelfde songs als op de dubbel-cd. Het concert in Montreal is vrij rustig in beeld gebracht en de beeldschakelingen zijn niet zo supersnel als je tegenwoordig vaak ziet bij concert-dvd’s. De nadruk ligt uiteraard op Satriani zelf en dan met name op zijn gitaar. Regelmatig zien we alleen Satriani’s torso, zijn gitaar en zijn twee handen. Hierdoor valt de razendknappe techniek van de kale gitarist nog meer op.
Afgezien van het gitaarwerk is de muziek van Satriani eigenlijk niet echt bijzonder. Tamelijk clichématige (hard)rock met wat bluesinvloeden. Natuurlijk gaat het om de gitaar, maar je kunt je hooguit een paar nummers lang verbazen over Satriani’s vingervlugheid. Daarna heb je het wel een beetje gezien en gehoord. De fans van Satriani en andere liefhebbers van gitaargeweld zullen er natuurlijk van smullen en zeker de eerste groep kan Satchurated blind aanschaffen. Kwalitatief is Satchurated namelijk dik in orde, zowel geluids- als speltechnisch gezien. Voor de gewone muziekliefhebber is bijna tweeënhalf uur van Satriani’s uitsloverij echter iets teveel van het goede.
Parov Stelar - The PrincessHet is al vaak geroepen; de hedendaagse muziek heeft de hokjesgeest van...
Fatal Smile - 21st Century Freaks ”Welcome To The Freakshow” is het warme welkom waar Fatal Smile ons mee...