Zonder waarschuwing beukt de band over je heen met opener ‘Above And Beyond’. De drums dreunen, de zang is donker en laag en de gitaren stevig. Die lijn wordt doorgetrokken in ‘Flooding Light’. Maar in de tweede helft van dat nummer laat de band haar invloeden merken. De Finnen wilden, in tegenstelling wat veel gebeurt in moderne metal, de bas meer ruimte geven en maken veel gebruik van jazz-invloeden. ‘Flooding Light’ zet daarin de toon.
De jazz-invloeden doen zich ook sterk gelden in ‘Past The Gates’ en afsluiter ‘Ire’. De prominente rol voor de bas is goed te merken in ‘Sewers’, waar de gitaar de bas volgt in plaats van andersom, wat vaak het geval is. Dit geldt oook voor ‘Lines Of Silver Blood’. Het zijn de accenten die het album fris en interessant houden.
Maar ook voor een breder publiek is er in de toekomst wat mogelijk voor Oddland. De meeslepende stadionrefreinen in ‘Above And Beyond’ en uitblinker ‘Aisle Of Array’ neigen naar een populaire vorm van metal, waarmee veel bands groot zijn geworden. Ook rustpuntje ‘In Endless Endeavour’ komt precies op het goede moment.
Over de breedte laat Oddland potentie horen op haar debuutalbum. Hier en daar is verfijning nog wel nodig, maar de Finse band laat zien dat een album progressieve, experimentele metal ook kan, zonder dat elk nummer tien minuten vol geklooi in de marge is.
Angelus Apatrida - The CallThrash metalbands zijn van een uitstervend ras. De hoogtijdagen liggen ver...
Baby Woodrose - Third Eye Surgery Baby Woodrose was mij tot op heden volslagen onbekend. Toch brengt de band...