Zanger Ben Stewart hanteert het volgende motto voor Hierosonic: “Art as vehicle for change”. Hij wil niet per se de wereld veranderen, maar vooral de manier van ons denken. Onze instelling. Als persoonlijke voorbeelden noemt hij Salvador Dali, Trent Reznor van Nine Inch Nails en Jim Morrison van The Doors. “Dankzij hen is de wereld nu een beetje anders”, zegt Stewart. Maar horen we daar iets van terug op het album van Hierosonic?
Als het aan hem ligt wel. Het album begint met een nummer over slavernij en eindigt met open ogen. De onderliggende gedachte van Consciousness. Fame. God. Money. Power. is niet voor niets “wakker worden”. De titel doet al vermoeden dat de band geen vertrouwen heeft in de huidige politiek. Alles is corrupt en we maken zelf al het mooie in de wereld stuk. De teksten liegen er niet om. Uit ‘Baphomet’: “Let’s turn the world into a porn. Let’s rape the world like we don’t love it anymore, but when we’re through, we’ll come back for you and burn.”
De vraag is of veel mensen op zo’n boodschap zitten te wachten. Vooral wanneer het album gewoon niet zo interessant blijkt te zijn. Dertien in een dozijn rockmuziek, die je in het rijtje kunt scharen met bands als 30 Seconds to Mars en Fall Out Boy. Veel aanstellerige uithalen en standaard emo-rock, dus. Met een belerend toontje dat er wel heel dik bovenop ligt.
Tuna - Isle of TunaEen tijdje terug recenseerden we een bandje dat zijn nieuwe plaat op diskette...
VanVelzen - The Rush of Life Kosten noch moeite werden gespaard: maar liefst twaalf songwriters en vier...