Het nieuwe schijfje laat zich echter lastig vergelijken met Grappling Hooks. Die schijf, die zich ergens in het veld van de post-rock manoeuvreert, was namelijk wat urgenter. Dat lag vooral aan de drums en de wat meer scherpe gitaren. Op die schijf vloeiden uiterst dikke lijnen over elkaar heen, waardoor er heel veel leek te gebeuren. Daardoor waren kleine freubel-trucjes in de achtergrond nauwelijks nodig.
Fog Electric richt zich meer op een wat meer melodisch geheel met juist meer kleine subtiliteiten. Al ontbreken ook hier niet de grove invullingen van nummers. En dit album mag dan iets ingetogener zijn, de heren zijn hun fratsen nog niet verleerd, met vreemde akkoordenwisselingen, vreemde kraakjes in de beats en soms zelfs het plots wegdraaien van een nummer.
Bovendien, doordat het geheel meer melodisch is geworden – vooral door de perfecte dubbele zang -, wordt de luisteraar meer in een soort van zwevende trance gesleurd, waarbij soms loom gelegen mag worden en soms juist levendig gespaced. Beste nummer wat dat aangaat: ‘Empire Waste’. Het prima afgemixte nummer begint met een enorm stuwend, vrij elektronisch, repetitief eerste deel. Een middenstuk is gewoon puur vuurwerk, met vreemde doch prima passende akkoordenwisselingen. De laatste 2,5 minuten stoelen zich echter op een tokkelende akoestische gitaar, mooie samenzang en violen, zodat je langzaam kalmeert en direct emotioneel kan worden.
Nog zo’n knaller is het meer rockende ‘Expert With Altimeter’, waar dikke gitaarlijnen en een ietwat weggemixte solo de rustgevende zang meer sjeu geven. En als het refrein dan afgelopen is, mag er weer gezweefd worden van de heren.
Het leuke aan Fog Electric is dat er zoveel te ontdekken is. Grappling Hooks was een album wat op je in moest werken, maar wat niet veranderde onder je ogen. Dat doet Fog Electric wel. Het album kantelt, draait, geeft zich bloot en verbergt zich weer. Het album verleidt je tot rennen, tot stilstaan op drukke wegen, tot huilen en lachen. Tot fietsen met je ogen dicht en je armen gespreid. Het is enorm knap dat na zo’n sterke plaat, North Atlantic Oscillation een andere weg inslaat en geen minder resultaat neerzet.
Breton - Other People's Problems Breton is een vijfkoppig kunstcollectief uit Londen, dat onder leiding...
Crucified Barbara - The Midnight Chase Hoewel vrouwen in het vrij conservatieve metalwereldje tegenwoordig de...