De vooruitgesnelde single ‘Silenced By The Night’ deed me aanvankelijk nog twijfelen. Het is zeker geen verkeerd nummer, maar het doet nogal aan The Killers denken. Ook klinkt het velenmaal commerciëler dan hun oude werk. Maar toen kwam de tweede single ‘Disconnected’ uit, net voor het verschijnen van dit album: de beste Keane single sinds jaren, wat mij betreft!
Stiekem werd ik toch wel weer nieuwsgierig naar deze nieuwe release van deze inmiddels tot een kwartet uitgegroeide band.
Het album (de standaard editie althans) telt twaalf nummers, waarvan inderdaad een flink aantal aan het glorieuze debuut doet denken. Helaas ligt ook hier en daar de kitsch er ietwat te dik bovenop en dat doet aan sommige stukken afbreuk. Het beste voorbeeld hiervan is ‘Sovereign Light Café’, een nummer dat vooral door de (over)productie wat te gladjes overkomt. Neemt niet weg dat dit het meest consistente Keane-album sinds Hopes And Fears is. Zanger Tom Chaplin zingt beter dan ooit en het album luistert lekker weg.
Grootste minpunt is dat de pure en eerlijke pop van het eerste album is ingewisseld voor berekendheid en dat zorgt ervoor dat er geen plek is voor een kippenvelmoment. Maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dit voor mij het meest genietbare album van de heren is sinds jaren en dat ik bijna ieder nummer razendknap in elkaar vind zitten. Welkom terug!
Cate le Bon - CyrkAlbumnaam CYRK is het Poolse woord voor circus en om maar gelijk met de deur...
Jôshan - 21th Century Wat is het toch ongemakkelijk wanneer iemand in het Engels presenteert,...