-1.jpg)
2012-06-16
Albumnaam CYRKis het Poolse woord voor circus en om maar gelijk met de deur in huis te vallen: de Welshe Cate Le Bon, de maker van het plaatje, is een uniek vormgever van dat circus. Als iemand met een Duits shirt tussen de Oranje menigte op het EK voetbal. Om het maar meteen toe te passen op het meest actuele Poolse circus. De daaropvolgende vraag is echter: zou men het muzikale circus van de excentrieke Le Bon met een glimlach aanschouwen of het juist glashard afwijzen? Toegegeven, er zijn enkele luisterbeurten nodig om Le Bon’s CYRK op waarde te kunnen schatten. De sixties-invloeden en rijkelijk aanwezige elektronica zijn direct hoorbaar, de verrassende elementen en de toch degelijk aanwezige folk-invloeden komen pas later bovendrijven. Dat Le Bon niet vies is van een beetje chaotisch gitaargeweld bewijst ‘Falcon Eyed’. Ook haar voorliefde voor onnavolgbare soundelementen op ongewone plaatsen steekt ze niet onder stoelen of banken. ‘Puts Me To Work’ ligt qua geluid in het verlengde van de veredelde rock ’n roll song, maar onderscheid zich door het behoorlijk lagere tempo en het pianoriedeltje op de achtergrond.
Op ‘Greta’ laat Le Bon’s stem zich vergelijken met de Nederlandse Roosbeef. De haast kerkelijke zang in het refrein wordt gesteund door een trompet die vanuit de verte het circusterrein lijkt te bereiken en samen met tromgeroffel het liedje besluit. Om nog maar even te benadrukken dat Le Bon absoluut geen conventionele dame is. Over de schoonheid van het voorgaande materiaal kan getwist worden, het neemt je namelijk niet echt bij je strot. Het is eerder knap dan hartverwarmend. ‘Fold The Cloth’ en zeker afsluitend tweeluik ‘Ploughing Out Part I en II’ manen toekomstige critici echter tot stilte. De eerste is een aanstekelijke psychedelische folksong terwijl het toegankelijke tweeluik ‘Ploughing Out Part I en II’ zorgt voor het meest genietbare moment op de plaat.
Dat CYRK hypnotiserend werkt is een understatement. Of dit een goede of slechte zaak is valt veel meer te betwisten. Tijdens het luisteren geniet je namelijk wel van de ingenieuze muzikale vondsten en de excentrieke Le Bon, terwijl de plaat na de laatste tonen weer redelijk vlot uit je geheugen gevaagd wordt. Het recept van een goede plaat kan toch omschreven worden als die onbedwingbare drang om nogmaals op de afspeelknop te drukken? CYRK heeft die potentie wel. De plaat blijft op het eerste oog erg moeilijk te doorgronden, maar een groeier is het dan toch weer wel.
.jpg)
Bear in Heaven - I Love You, Its CoolMen probeert ten tijde van een albumrelease vaak een opvallende manier van...
.jpg)
Keane - Strangeland Keane debuteerde in 2004 opvallend met het zeer sterke album Hopes And...