.jpg)
2012-05-12
Dat deathmetal nog lang niet dood is wordt keer op keer bewezen door de talloze bands die in ons kikkerlandje de eer van het genre met prima producten hoog houden. Zo ook Devious dat brute nummers aan een hoge dosis techniek en melodie koppelt. Wolfhagen is de nieuwste EP van de band en tevens de eerste voor nieuwe zanger Dennis lusseveld. De band zit echter nog steeds zonder label en probeert met deze EP ergens een contract te scoren. Het zijn blijkbaar barre tijden, want als een prima deathmetal act als Devious geen contract heeft is het blijkbaar goed mis. Maar het moet wel heel gek lopen wil het met Wolfhagen niet lukken. De vijf nieuwe nummers zijn zonder uitzondering van topniveau en laten horen dat in deathmetal heel veel inventiviteit en melodie kan zitten.
Het album opent met het midtempo ‘One Man Horde’ dat behalve een prominente staccato riff, een fraaie gitaarlick en melodieus toetsenwerk bevat, waarbij de toetsen vooral een aanvulling vormen en zeker niet teveel op de voorgrond treden. De smerige grunt van Lusseveld maakt het geheel mooi af. ‘Sinner Of Greed’ is daarna een stuk sneller en laat horen dat de band op technisch vlak heel veel in huis heeft. Het afwisselende titelnummer herbergt eveneens heel veel inventiviteit in zowel riffs als tempowisselingen. ‘Her Divine’ bevat op haar beurt een gitaarsolo die wat meer naar de traditionele metal neigt. Tegen het einde wordt alsnog mysterieus klinkend toetsenwerk toegevoegd en kruipt de muziek ineens heel erg richting Hypocrisy. Wat een prachtig nummer is dit! Ook het instrumentale ‘Afterlife’ is een melodieus stukje muziek om je vingers bij af te likken. Verder vinden we op het schijfje ook nog twee extra’s in de vorm van een herbewerking van ‘Respiration Of Fear’ van de vorige plaat Vision die ook in dubstep-versie op deze EP is te vinden. Is dit de geboorte van een nieuwe crossover variant? Het probeerseltje geeft in ieder geval aan dat de heren behoorlijk ruimdenkend zijn.
Het is een schande dat een topband als Devious moet leuren met haar muziek. Wat de band laat horen op Wolfhagen doet niet onder voor het betere werk van Hypocrisy of Dark Tranquility. De muziek van de heren straalt aan alle kanten professionaliteit en virtuositeit uit. Kom op platenbazen, kom uit uw hol en trakteer Devious of een vet contract.
.jpg)
Ebo Taylor - Appia Kwa BridgeGitarist Ebo Taylor stond aan het einde van de jaren ’50 aan de top van de...
.jpg)
Bear in Heaven - I Love You, Its Cool Men probeert ten tijde van een albumrelease vaak een opvallende manier van...