.jpg)
2012-07-25
In elke tak van onze samenleving bestaan ze, die groeibriljantjes die de hemel in worden geprezen om hun vermeende kwaliteiten. Ook Natalia Jayden is zo’n vermeend groeibriljantje. Op een andere manier kun je de gemaakte vergelijkingen met Amy Winehouse en Duffy namelijk niet omschrijven. De Pools-Nederlandse muzikante werd onlangs door 3FM uitgeroepen tot Serious Talent en timmert sindsdien hard aan de weg. Voor Kissing The Outcast, haar debuutalbum, toog ze naar Londen om te werken met sterproducers als Martin Terefe (Jason Mraz & James Morrison) en Andreas Olsson (N.E.R.D. & KT Tunstall). Om de gemaakte vergelijking maar meteen de kop in te drukken: Jayden is geen nieuwe Winehouse en mag niet eens ruiken aan haar niveau. Haar stem kent heel soms gelijkenissen met de overleden zangeres, maar qua niveau ligt het nog steeds mijlenver uit elkaar. Dat betekent echter niet dat haar debuutalbum niet de moeite waard is, juist wel. ‘Run For The Door’ opent en is direct lekker opzwepend. Het aangename gevoel van het eerste nummer lijkt ze direct weer kwijt te raken met het ietwat moedwillige en vervelende nummer ‘Don’t Brag’, maar ze pakt het moeiteloos weer op met eerste single ‘Finish Line’. Aangedreven door een aanstekelijke pianoriff zorgt ‘Finish Line’ voor het eerste hoogtepunt van de plaat. Met het schrijven van aanstekelijke popliedjes met hitpotentie heeft Jayden dan ook geen enkele moeite. Kissing The Outcast grossiert er namelijk in, getuige de nummers ‘The Call’, ‘Cherry’ en ‘ La La Love’. Met ‘About You’ voegt ze zelfs nog een pianoballad aan haar oeuvre toe. Tekstueel hoef je niet veel te verwachten van Jayden, haar lichte muziek behoeft daarentegen ook weer geen tekstuele hoogstandjes als verdieping. Op die manier vullen dus ook de teksten en muziek elkaar goed aan.
Kissing The Outcast is een goed geproduceerd album geworden waarop Jayden een puike performance aflevert. Haar natuurlijke zang klinkt prettig en daarnaast laat ze als songwriter horen over geduchte kwaliteiten te beschikken. Het klinkt wel nog allemaal redelijk gewoontjes en het lijkt alsof ze haar definitieve plaats in het muzikale kader nog moet zien te ontdekken. Over de gehele lengte klinkt het album dan ook prettig, maar nergens wordt het vooralsnog écht gedenkwaardig.
.jpg)
June Noa - While The City is Sleeping June Noa is een Nederlandse zangeres die op jonge leeftijd, via haar vader,...
-3.jpg)
Santana - Shape Shifter Sinds het succes van Supernatural leek elk Santana album een niet zo’n...