.jpg)
2012-07-04
Kom je ooit nog af van de beeldvorming die ontstaat in het begin van je carrière? Het zal voor Sanne Hans alias Miss Montreal lastig worden. Was ze eerst het gitaarmeisje uit de kaasreclame, werd ze daarna omarmt door zowel 3FM als DWDD. En dat stempel raak je niet makkelijk kwijt. Onder de critici wordt er vaak wat lacherig gedaan over de artiesten die op deze manier doorbreken, maar het is soms ook goed om te kijken of dat echt zo terecht is. Het kan dit jaar in ieder geval niet op voor Sanne Hans. Op dit moment gooit ze hoge ogen met haar cover van de happy-hardcorehit ‘Wonderful Days’ van Charlie Lownoise en Mental Theo. De countryvariant wordt zo goed ontvangen dat het haar eerste nummer 1 hit betekent. Maar ook met de eerste single van het nieuwe album I Am Hunter scoorde ze al. Het catchy ‘Wish I Could’ werd het afgelopen jaar het meest gedraaid bij 3FM, wat haar de jaarlijks uitgereikte Schaal van Richter opleverde.
Het album zelf. I Am Hunter kenmerkt zich net als zijn voorgangers door radiovriendelijke, maar iets stevigere gitaarpop. Het is dan ook strak geproduceerd en er staan duidelijk weer een paar radiohits op. Het album bestaat uit tien liedjes die samen slechts 32 minuten van je tijd in beslag nemen. De nadruk van het album ligt hiermee echt op radiopubliek. Op zich geen probleem, maar dan moeten het wel tien ijzersterke liedjes zijn, en daar ontbreekt het net aan. Dat Hans in staat is om goede liedjes te schrijven blijkt wel uit de eerste reeks liedjes. Vanaf opener ‘Everything’, dat beschikt over een meeslepende refrein waarin haar rauwe stem tot wasdom komt, tot aan de eerdergenoemde single is I Am Hunter sterk. ‘Come On Already’ is lekker catchy en met het meeslepende ‘Just For Today’ weet Hans je te grijpen. Al doet het wel aan werk van Ilse DeLange denken.
Dat overtuigende neemt af naarmate I Am Hunter vordert. ‘Better When It Hurts’ is in vergelijking met de eerdere liedjes minder pakkend en zelfs op het saaie af. De uptempo titeltrack start wel sterk, maar het refrein zit tegen het zeurderige aan. Dat geldt ook voor ‘Giving Up On You’, dat wel fraaie coupletten kent. Echt verrassend wordt het pas aan het einde. Met het spannende, rondom vocalen opgebouwde ‘So Cold’. Het maakt het meteen ook de beste track van het album.
I Am Hunter is maar deels overtuigend. Sterke popliedjes wisselen elkaar af met mindere liedjes waarbij er eigenlijk steeds net iets lijkt te ontbreken. Echt slecht wordt het nooit, maar om van het 3FM/DWDD imago af te komen, zal Miss Montreal wat minder binnen de lijntjes moeten gaan kleuren.
-1.jpg)
Alain Clark - Generation Love RevivalDe bekendheid kreeg Alain Clark met de Nederlandstalige hitjes ‘Heerlijk’...
.jpg)
Jettblack - Raining Rock Het regent zonnestralen. Het regent meters bier. Het regent harder dan ik...