.jpg)
2012-08-24
Adult Contemporary Music, ken je die term? Een term die voor radiozenders als Skyradio uitgevonden moet zijn. Veilige, niet storende, maar zeker niet te opvallende popmuziek die door zijn gepolijste gladde productie uitermate geschikt is voor de radio. Hoewel het nooit stoort, zullen mensen die niet tegen nietszeggende muziek kunnen, zich er kapot aan ergeren. Daar kun je zelf vast een aantal artiesten bij bedenken, maar als ik Celine Dion noem, een grootheid in dit genre, dan moet dat genoeg zijn. Gelukkig zijn er een hoop gradaties, want zo klef als Celine Dion hoeft het niet. Mensen als Michael Jackson en Christina Aguilera hebben op bepaalde momenten ook in die hoek gezeten en tegenwoordig kunnen we Coldplay er ook wel onder scharen.
Richard Marx is er ook zo één. Maar dan wel meer in de rockhoek, terwijl zijn grootste hits bestaan uit zoete ballads als ‘Right Here Waiting’ en ‘Should Have Known Better’. In juni bracht hij zijn nieuwe album Inside My Head uit. Een album dat vol staat met softrock en gepolijste popsongs. De ballads zijn ditmaal wat minder aanwezig, want overal zit wel een redelijk tempo in. Radiovriendelijk is het echter nog steeds en dat zorgt bij vlagen voor refreintjes met een flink meezinggehalte, zoals bijvoorbeeld ‘Wouldn`t Let Me Love You’.
Opvallend is het materiaal zelden, of het moet zijn omdat je steeds denkt: dat klinkt als, of, dit zou van die kunnen zijn. En dat klopt ook wel, want hoewel Marx verantwoordelijk is voor al het schrijfwerk, krijgt hij geregeld hulp. Bij opener ‘Had Enough’ is dit van Chris Daughtry en Lifehouse` Jason Wade. Dezelfde Daughtry schreef samen met Chad Kroeger ook mee met ‘On The Inside’.
Of het nu voortkabbelt, funky klinkt of rockt, je hebt het idee dat je het al eerder hebt gehoord.
Tegen het einde van het album krijg je ineens wat stevige verrassingen om je oren. ‘Come Running’ is een gelikte, maar zuigende rocker die je grijpt, en dat geldt ook voor de poppunk van uptempo track ‘All Over Me’. Zo zit je ineens met een heel ander gevoel naar Inside My Head te luisteren. Helaas weet Marx het niet zo spannend te houden. Slecht is het echter nooit. Dat geldt ook voor de bijgevoegde hits cd.
Het grootste probleem aan het materiaal van Inside My Head is dat het zo dertien in een dozijn is. Er steekt zelden iets bovenuit. En dat maakt het erg moeilijk om er een oordeel over te vellen. De muziek is namelijk niet slecht, hooguit voorspelbaar. De muzikanten kunnen spelen, Marx kan prima zingen en schrijven, maar het verrast te weinig. Hierdoor doet de muziek het goed op de achtergrond. Muzikaal behang! Maar waarom zou je als artiest niet wat meer uit je carrière willen halen?
.jpg)
Kimbra - VowsDe grote hit van vorig jaar, te weten ‘Somebody That I Used To Know’ van...
.jpg)
Fortunate Holders - Introspective Ze zullen de tijd waarin LP’s als warme broodjes over de toonbank vlogen...