RECENSIE: Lights - Siberia

Cover Lights - Siberia
recensie cijfer 2012-11-19 Wie noemt zijn kind nou Lights? Niemand gelukkig, want ze heeft haar naam zelf laten aanpassen. Daarmee wilde Valerie Ann Poxleitner een fase in haar leven afsluiten. Als dochter van zendelingen reisde ze met haar ouders de halve wereld over om uiteindelijk in Canada neer te strijken. Ze is een apart type; vol tattoos, een beetje bloot en flirtend met dubstep. Maar Lights is ook een van de headliners van het EO Xnoizz Flevofestival. Ze blijft dus aan de veilige kant, al zal reformatorisch muziekfilosoof Gerard Slurink daar anders over denken.

Ken je Gerard Slurink? Het wordt hoog tijd. Je vindt zijn scherpe uiteenzettingen op de site refoweb.nl. Een gouden tip voor eenieder die een religieus filosofische overpeinzing op zijn tijd kan waarderen. Hij zou Lights het vuur gepassioneerd aan de schenen leggen. “De muziek (red. Dubstep) is nogal experimenteel, soms mysterieus, vaak wat dromerig, soms meer opzwepend. Wat ze allemaal gemeen hebben is dat ze horen bij een wereld die los is van God.” Oef. Wat zou Gerard van haar kruistattoo vinden? Ik ga het hem binnenkort voorleggen.

Hoe dan ook, om de een of andere reden wordt het album Siberia opnieuw ter beoordeling aangeboden. Het album kwam namelijk al uit in 2011. Wellicht een poging om haar opnieuw onder de aandacht te brengen in verband met het festivalseizoen? Vooruit, dan doen we het op festivalinfo nog eens dunnetjes over. Siberia is het tweede album van Ligths en het staat vol met toegankelijke synthpop. Commercieel en gladjes, maar gelukkig ook met een bescheiden rafelrandje. Dat randje is toe te schrijven aan de productionele bijdrage van Holy Fuck. Sorry Gerard. Die productie is redelijk sober, maar komt in combinatie met de zang van Lights akelig dichtbij effectbejag.

Door consequent hetzelfde recept los te laten op de overigens door Lights zelf geschreven nummers, ontbreekt het aan afwisseling. Pas bij het allerlaatste nummer ‘Day One’ wordt alles anders. Een kosmische orgie van synthesizergeweld als uitsmijter. Daarvoor krijg je de wat onderkoelde single ‘Toes’ voor de kiezen. De rest is ietsje warmer. ‘Flux And Flow’ krijgt raps van Shad mee, evenals ‘Everybody Breaks A Glass’. Een verantwoorde Britney Spears, die wel zelf kan schrijven.

Is toegankelijke electropop je ding, dan kende je Siberia waarschijnlijk al. Zoek je een alternatief, dan heeft Gerard wel een tip. “Misschien een gek voorbeeld, maar ik hou tegenwoordig veel van panfluit met orgel. Er is allerlei, ook instrumentale, muziek die wel de regels van de door God geschapen natuurwetten volgt.”
Recensent:Jasper Wognum Artiest:Lights Label:Pias
Cover Chilly Gonzales - Solo Piano II

Chilly Gonzales - Solo Piano IIIn verband met het verdelen van het te recenseren materiaal, werd mij laatst...

Cover The Bamboos - Medicine Man

The Bamboos - Medicine Man Het rondom gitarist Lance Ferguson gevormde Australische collectief The...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT