.jpg)
2012-08-17
Iedereen die bekend is met de eerste golf deathmetal bands uit de begin jaren negentig veert verrukt op wanneer de naam Sunlight Studio valt. In deze studio die in Stockholm staat is zowat een heel genre geboren. De bands die vanaf eind jaren tachtig hun albums aldaar opnamen vielen vooral op door het grofkorrelige gitaargeluid dat de muziek haar duistere uitstraling wist te geven. Bekendste bands die hun platen er opnamen zijn onder andere Katatonia, At The Gates, Tiamat, Entombed en Dismember. Latere bands als Bloodbath zorgden ervoor dat het bekende “Sunlight-Gitaargeluid” bleef bestaan.Het eveneens Zweedse Evocation is een band die in de vroege jaren van haar bestaan twee demo’s opnam in de studio, maar later helaas uit elkaar viel. In 2004 staken de bandleden de koppen weer bij elkaar en sindsdien werden drie albums uitgebracht. De oude Sunlight demo’s worden nu opnieuw onder de naam Evoked From Demonic Depths – The Early Years uitgebracht. De demo’s worden daarbij aangevuld met wat rehearsals en het nog nooit eerder opgenomen nummer ‘Genesis’. Uiteraard zijn de oude opnamen nog eens flink opgepoetst zodat het geluid aan de ene kant heel erg jaren negentig klinkt door het bekende gitaargeluid, maar aan de andere kant nergens gedateerd overkomt. Pas bij de rehearsal tracks is het geluid hemeltergend slecht, maar daarvoor hebben we al zeven deathmetal tracks van het allerhoogste niveau voorgeschoteld gekregen, die zeer goed vergelijkbaar zijn met wat Entombed ons liet horen op de deathmetal klassieker aller tijden: Left Hand Path.
Na het door windgejank en basgitaar gedomineerde intro barst openingstrack ‘Through The Darkened Peril’ los. Het nummer is snel, kent lekkere tempowisselingen en een paar puntige riffs. Het geluid is kraakhelder zodat de ultrabrute grunt van Jani Karvola perfect uit de verf komt. ‘The Ancient Gate’ is trager, maar heeft een machtige riff, zodat dit nummer direct goed landt. Het fraaie basloopje aan het begin van ‘Desolated Spirits’ wordt gevolgd door een helse blastbeat waarna het nummer vlot doorroffelt. ‘On A Journey To Heaven’ is eveneens snel, kent mooi soleerwerk en doet in opbouw wel wat denken aan ‘Living Dead’ van Entombed, al blijft de grunt hier wat teveel in de achtergrond hangen. In ‘Where The Headstones Shine’ brengt de band wat meer verdieping en melodie in haar muziek waardoor het meer de kant van Dark Tranquility opgaat. De afsluiter ‘Genesis’ lag al vanaf 1992 op de plank, maar is nu voor het eerst opgenomen. Gelukkig maar, want dit gedreven pareltje had ons niet onthouden mogen worden.
Wat is het toch heerlijk om naar muziek van dit kaliber te luisteren. Veel verslavender dan dit kan deathmetal niet zijn. Het is dan ook heel fijn om de oude opnamen, in een nieuw jasje, van deze brute band te mogen beluisteren. Iedereen die iets met de eerste golf Zweedse deathmetal heeft kan onmogelijk om dit vitale stuk deathmetal heen.
.jpg)
Periphery - Periphery IIHoe is het mogelijk dat ze elke keer bij Century Media van die goede bands...
.jpg)
Lita Ford - Living Like A Runaway Iedereen die in de jaren zeventig en tachtig naar hardrock luisterde kent...