.jpg)
2012-08-22
Het grote succes van Ayreon’s rockopera’s heeft tot nu toe al heel wat navolgers opgeleverd en hoewel de kwaliteit niet altijd even geweldig is, blijven bekende- en minder bekende muzikanten proberen een graantje mee te pikken. Neem nu Douglas R. Docker, een vrij onbekende toetsenist die in de progrockband Biloxi enige naam maakte en het nu solo probeert onder de naam Docker’s Guild. Geheel in de stijl van Ayreon zijn een heel leger bekende artiesten opgetrommeld om de ideeën van Docker lucht te geven. The Mystic Technocracy (Season 1: The Age Of Ignorance), is de eerste van vijf(!) seizoenen, zodat ons nog minimaal vier platen van Docker’s Guild te wachten staan. Deze eerste plaat handelt over alle ellende en oorlogen die godsdienstkwesties ons al eeuwen lang hebben gebracht, terwijl iedereen uiteindelijk in hetzelfde blijkt te geloven. Omdat de keyboard het hoofdinstrument is van Docker is de plaat sterk op toetsen gericht en doet het muzikaal wel wat denken aan het werk van de Amerikaanse toetsenist Erik Norlander. De vocalisten die meewerken zijn onder andere Tony Mills, Goran Edman, John Payne en Amanda Somerville, te midden van een heel leger prima muzikanten. Teveel om op te noemen. Natuurlijk is het dan nog steeds de vraag of het ook een goed album heeft opgeleverd. Daarbij is het album met zijn speelduur van bijna tachtig minuten een hele zit, zodat de nummers wel heel goed moeten zijn wil je de plaat in één keer uit kunnen luisteren. Gelukkig valt het muntje de goede kant op zodat deel één als geslaagd kan worden gekwalificeerd.
Na het intro knalt ‘The Mystic Technocracy’ er stevig in en doet wel wat denken aan Whitesnake in een Ayreon jasje. Het Yes-achtige toetsenwerk en het prachtige zangwerk in het lange en spannende ‘Darwin’s Tears’ zorgt voor een eerste hoogtepunt op de plaat. Het Noorse geleuter in ‘Norse Cosmogony’ doet dan wat potsierlijk aan, maar nummers als ‘The Divine Comedy’ en ‘The Gem Of Love’ maken gelukkig weer heel veel goed. Vooral ‘The Gem Of Love’ valt op door licht neurotisch maar fabelachtig toetsenwerk dat een licht unheimisch gevoel losmaakt. De afwisseling met de het prachtig zangwerk en mooie koortjes zorgt ervoor dat dit nummer één van de absolute hoogtepunten op de plaat is. Het van fusion-achtig toetsenwerk voorziene ‘Legion Of Aliens’ wordt mooi gevolgd door een fraaie uitvoering van David Bowie’s ‘Loving The Alien’. Het album sluit af met het werkelijk hemeltergend mooi gezongen licht psychedelische ‘Black Swans’ dat een heus jaren zeventig gevoel losmaakt.
Wanneer je van hevig door toetsen gedomineerde progrock houdt en niet vies bent van een cliché meer of minder, dan moet je zeker dit album eens beluisteren. De nummers liggen zonder uitzondering goed in het gehoor en zijn werkelijk perfect uitgevoerd. Echt buiten het bekende stramien wordt er nergens getreden, maar ook oerconservatieve muziek kan hele fraaie momenten opleveren.
.jpg)
Book Of Reflections - Relentless FighterHet label Lion Music is opgericht door gitarist Lars Eric Mattsson om, in...
.jpg)
Rush - Clockwork Angels Het Canadese progrock instituut Rush is alweer aan haar twintigste album...