-2.jpg)
2012-08-20
Geoff Barrow kennen we vooral van Portishead, maar daarnaast maakt hij regelmatig remixen (onder andere van Primal Scream en Depeche Mode) en werkt hij als producer. In deze laatste hoedanigheid werkte hij onder andere met Tricky, The Coral en The Horrors. Blijkbaar heeft hij echter toch tijd over, want eerder dit jaar lanceerde hij het hiphop-project Quakers en nu verschijnt bovendien het tweede album van Beak>. Beak> bestaat naast Barrows uit Billy Fuller (Fuzz Against Junk) en Matt Williams (Team Brick) en het trio debuteerde in 2009 met het album Beak. Dit album werd geheel live opgenomen, zonder overdubs of aanpassingen en die methode hebben de heren voor >> opnieuw toegepast. Geen gedoe, gewoon de studio in en lekker spelen met elkaar.
Net als het debuut staat >> vol met experimentele muziek vol elektronica en invloeden uit de krautrock. Na de noisy elektronica van opener ‘The Gaul’ volgt het sterke ‘Yatton’. Dit nummer rust op een repetitief loopje dat zeer spaarzaam wordt ingekleurd en waarbij de zang ergens diep in de mix begraven is. Het meest doet ‘Yatton’ nog denken aan een gestripte en wat minder dansbare versie van Holy Fuck. De naam van deze Canadese band komt ook boven drijven bij het beluisteren van ‘Liar’, met nog geen tweeënhalve minuut de kortste track op >>, en bij ‘Elevator’.
‘Spinning Top’ is ook repetitief, maar in tegenstelling tot in ‘Yatton’ gaan de drums hier allerlei verschillende kanten op. Beak> doet hier dan ook meer denken aan de vroegste periode van de Duitse band Kraftwerk. Ook ‘Egg Dog’ zit in deze hoek, maar in deze track ligt het tempo wat lager en deze song sleept hierdoor wat meer. Het nogal experimentele ‘Ladies Mile’ verwijst eveneens naar de later met het nummer ‘Autobahn’ zo bekend geworden Duitsers.
Het meest rockende nummer op >> is ‘Wulfstan II’ dat gebaseerd is op een repeterende riff. In het midden van het nummer zit een rustiger gedeelte dat herinnert aan een passage uit ‘The End’ van The Doors en ook het orgeltje dat tegen het eind voorbij komt doet denken aan deze Amerikaanse band. De lange afsluiter ‘Kidney’ begint rustig, maar bouwt langzaam op naar een heerlijke bak noise waar Mogwai haast jaloers van zou worden.
Beak> maakt het de luisteraar niet altijd even makkelijk, maar >>, dat iets beter is dan z’n voorganger, staat vol spannende muziek die geen moment verveelt. Voer voor liefhebbers van avontuurlijke muziek.
.jpg)
Johnnygoody - Introducing Johnnygoody is het muzikale alter ego van Luutzen Dijkstra. Een...
-4.jpg)
Hot Chip - In Our Heads De laatste tijd leken de leden van Hot Chip vooral met andere projecten...