Maar eerst Tennessee & Other Stories, een plaat die zijn naam nauwgezet eer aan doet. De eerste drie, van de tien, nummers vormen een drieluik over Tennessee. Hierop laat Hans Chew zich van zijn country kant horen. Alle vaste ingrediënten zijn aanwezig en tijdens het tweede deel ‘Carry Me, Bury Me’ doet de zanger sterk aan John Fogerty zijn solo werk denken. Na deze drie nummers begint de pianist echter op volle kracht te spelen. ‘New Cypress Grove Boogie’ opent met een voortreffelijke pianoriedel. Zodra Hans zijn keel opentrekt klinkt het alsof Leon Russell zelf de cd heeft overgenomen. Verspreid over de rest van de plaat klinkt Hans Chew als Russell in zijn gouden jaren. Nergens bekruipt je echter het gevoel met een goedkope imitator te maken te hebben.
Wie bij Tennesse & Other Stories zich door de eerste country nummers heen werkt, zal ontdekken dat Hans Chew een fantastische Honky-Tonk pianist is. In een genre waarbij zelden sterke albums verschijnen lukt het Chew om de kroegversie van de blues weer actueel te maken. Wanneer hij deze lijn voortzet op zijn tweede plaat, kan die zomaar eens een heuse herleving van het genre op touw zetten.
Beth Hart - Bang Bang Boom BoomBeth Hart is een vrouw met een moeilijk verleden, ze was onder andere...
Anna Aaron - Dogs In Spirit Sommige mensen met obsessieve trekjes en een nogal duister, solitair karakter...