Wanneer je naar Endless Procession Of Souls luistert is er absoluut niets nieuws onder de zon, maar horen we een degelijk stukje kwaliteitsmetaal dat in deze vorm gespeeld nooit verveelt. De sterke grunt van Lindgren wordt prachtig bijgestaan door vet klinkende deathmetal riffs met een typisch Zweeds geluid. Lindgren heeft met zijn songs en productie weer dat vuige geluid uit de beginjaren weten te benaderen. De echo van de Sunlight studio is nooit ver weg.
In drie kwartier vertelt Grave wat ze te vertellen hebben over de dood en al haar macabere facetten en Lindgren en zijn mannen doen dat zo goed dat de drie kwartier voorbij zijn voor je er erg in hebt. Na een kort intro barst het snelle ‘Amongst Marble And The Dead’ los met een prachtige riff die je niet meer los laat. Tempowisselingen en uit de bocht vliegende gitaarsolo’s maken dat dit nummer lekker afwisselend overkomt. In dezelfde stijl denderen we door met ‘Disembodied Steps’ voordat we met ‘Flesh Epistle’ wat meer in de zware en dreinende regionen komen. Daarna is het weer hakken totdat we via, het voor Grave begrippen vrij melodieuze, ‘Perimortem’ bij het slotakkoord komen met het bijna acht minuten durende ‘Epos’. Het heeft een lekker doomy karakter en is inderdaad het meest epische stuk van het album. Een waardige afsluiter die je vinger direct naar de repeat knop dirigeert.
Liefhebbers van old-school deathmetal, in het bijzonder de Zweeds school, hoeven niet te twijfelen en kunnen direct tot aankoop overgaan. Deathmetal is nooit dood geweest en is, getuige deze plaat, meer levend dan ooit. Lang leve Grave!
Ry Cooder - Election Special Ry Cooder is een artiest van de oude stempel. Deze oude garde gebruikt haar...
Monuments - Gnosis De Britse tech metal formatie Monuments bouwt voort op de ruïnes die...