Op de nieuwste boreling staan vijf lange nummers die samen tweeënveertig minuten in beslag nemen. Gelukkig weet Nihill, ondanks haar repetitieve stijl, de aandacht goed vast te houden. Dat is te danken aan de onderhuidse spanning die door gitaarduikvluchten en tegen drones aan hangende geluiden wordt opgewekt. Vergelijkbaar met een andere band in het genre is Nihill amper, maar als je Burzum, Emperor en Sunn O))) in een blender stopt kom je redelijk in de buurt van het geluid van Nihill.
Openingssong ‘Vuur: The Deathwind Of Resurrection’ is razendsnel en verandert gaandeweg steeds meer in een noise die de oortjes flink op de proef stelt. De smerige grunt aan het einde maakt het helemaal af. Ook ‘Oerbron: Returning To The Primal Matter’ is nog wat sneller, maar klinkt wat meer als traditionele blackmetal zoals die begin jaren negentig haar opgang maakte. Daar tussen zit ‘Spiral: The Tail Eater’ dat traag en slepend is en enigszins doet denken aan de zwaarste songs van Hypocrisy. ‘Gnosis Pt.IV’ is een heuse drone van bijna zeven minuten waar kwaadaardig doorheen gefluisterd wordt. Bij dit nummer krijg je een idee hoe de hel moet klinken. Daarna eindigt de plaat met een vrij traag stuk blackmetal dat van de vijf nummers het meest toegankelijk klinkt.
Het extreme en intens zwartgallige geluid van Nihill zal voor weinigen zijn weggelegd. Stop je tijd in de muziek van de Nederlanders dan blijkt dat er een behoorlijk creatief vermogen in de heren schuilt Verdonkermaan schuurt en wringt, geeft ons een ongemakkelijk gevoel en bovenal intrigeert de plaat ons omdat hij zo ongrijpbaar is.
Zeus - Busting VisionsHet Canadese Zeus , niet te verwarren met de gelijknamige Nederlandse...
Anne Soldaat - Anne Soldaat Hij wordt wel eens één van de beste gitaristen van Nederland genoemd. Anne...