Susanne Sundfør - The Silicone Veil Recensie op Podiuminfo

Cover Susanne Sundfør - The Silicone Veil

2012-10-28 De Noorse Susanne Sundfør wist met haar derde album The Brothel uit 2010 veel aandacht op zichzelf te vestigen. Door dit indrukwekkende album maakten velen kennis met haar vernieuwende en originele muziek. Twee jaar later is er de opvolger The Silicone Veil.

Openingstrack ‘Diamonds’ doet na een rustig begin wat denken aan de old-school electro van Depeche Mode. Het klinkt relatief toegankelijk en uptempo maar niet luchtig. Meteen hierna komt ‘White Foxes’ dat ze schreef voor de in 2013 te verschijnen Noors/Zweedse film Verden Venter, waarin ze ook zelf een rol speelt. Dit sterke lied is duidelijk het meest pakkende en toegankelijke van dit album en daarom de logische eerste single. Een getik als van een metronoom wordt geleidelijk aangevuld met andere klanken, maar blijft het ritme van het lied bepalen. De hoge, loepzuivere stem van Sundfør komt hier uitstekend tot haar recht en is uit duizenden herkenbaar.

Haar teksten zijn erg poëtisch; hun betekenis ligt verscholen achter cryptische teksten als: “Fallopian tombs, ashen wombs, ectopic beating, I love you”. In ieder geval roepen ze een mysterieuze en soms zelfs onheilspellende sfeer op; de schaduwzijden van het bestaan boeien de Noorse het meest. Op The Silicone Veil zingt ze over verlies, dood en gemis. Ze weet de spanning en de sfeer in haar muziek fantastisch op te bouwen. Zo hoor je op de eerste twee minuten van ‘Rome’ alleen maar spooky synths voordat ze begint te zingen. Ook zet ze je graag op het verkeerde been door je juist niet te geven wat je verwacht. Zo begint meteen na het klassieke intermezzo ‘Meditations In An Emergency’ ‘Among Us’ met exotische elektronische ritmes. Deze bruuske overgang en vermenging van klassiek en electro is een handelsmerk van Sundfør. Bij de laatste paar tracks van de cd is het elektronische element minder nadrukkelijk aanwezig. Titelsong ‘The Silicone Veil’ is een erg mooi gezongen meeslepend lied met verontrustende teksten zoals: “I’m a larva wrapped in silk, I am dying in burning flesh".

The Silicone Veil is een intrigerend album dat na één keer luisteren nog niet in je hoofd zal zitten, maar geef het een kans en het zal onuitwisbaar worden. Net als The Brothel zul je er steeds meer finesses in gaan ontdekken naarmate je het vaker beluistert. Tegen de tijd dat het definitief ‘geland’ is zal haar volgende album wel gereed zijn. Susanne Sundfør bewijst opnieuw dat ze tot de buitencategorie van muzikanten behoort.

Recensent:Dave van der Sterren Artiest:Susanne Sundfør Label:Munich Records