.jpg)
2012-10-15
Vierde! Vierde werd hij nota bene. Chris Daughtry kwam in 2006 niet eens op het podium van American Idol. Maar hé, hij is samen met Kelly Clarkson toch wel mooi een van de weinigen die daadwerkelijk iets voor elkaar heeft gekregen op een wereldwijde schaal. Al is de nieuwe plaat van de naar de kale zanger vernoemde band, genaamd Break The Spell wel een doodordinaire kwijlplaat. Kijk, Daughtry ging afgelopen september ook niet voor niets met Nickelback op tour. De Canadese band wordt – deels onterecht – volledig verguisd. Maar, zo moet Daughtry gedacht hebben, wij zijn nog een veilige optie. Wellicht is het daarom dat de sound meer dan ooit gekopieerd lijkt van de mannen van Chad Kroeger. Goedkope, gelikte rocknummers worden afgewisseld met kwijlerige ballads.
Dat wil allemaal niet perse zeggen dat muzikaal gezien deze band niets in zijn mars heeft. Integendeel. Chris Daughtry kan prima zingen en de bandleden laten horen dat zij goede riffs in hun mogelijkheden hebben liggen. Maar we ontkomen er niet aan om te zeggen dat Break The Spell puur commercieel winstbejag is. Sterker nog, Chris Daughtry zegt het zelf in de persverklaring die mee werd gezonden met de plaat: ,,Let’s be honest, we didn’t set out to do this to play clubs. (...) I want to play arenas. I would love to play stadiums.’’.
Holy shit. Dat is even een keurig staaltje arrogantie! Zeker als je meeneemt dat de band het kleine beetje eigen geluid wat ze hadden, keihard verloochend heeft. En dat ze inspelen op een markt die keurig om zeep is geholpen door de eerder genoemde Canadese rockers.
Enfin, de liedjes zijn dus pet. Gelukkig – of nou ja, gelukkig... – zit er ook nog een dvd bij deze release. Daar vinden we puur een verlenging van de liefst 16 nummers durende marteling voor het gehoor. Alleen is dit dan een audiovisuele variant van de pijniging. Met twee videoclips en vijf live-nummers waar de honden geen brood van lusten is de DVD niet bepaald een toevoeging aan het geheel.
Enfin, tenzij iemand echt heel erg fan in van Daughtry of een van de bands die prima in dit straatje past, mag iedereen deze release gerust links laten liggen. En Chris Daughtry, die zien we wel weer in de kleine zaal van een club. En niet in een stadion.
.jpg)
The Vaccines - Come Of AgeEind 2010 debuteerde de Londense band The Vaccines met de overrompelende...
.jpg)
Frankie Chavez - Family Tree Als er slechte tijden aanbreken, dan is er de blues. Het zal niet lang duren...