.jpg)
2012-11-01
We zijn nog maar net bijgekomen van de demo compilatie Evoked From Demonic Depthsvan Evocation of de Zweedse deathmetal band komt alweer met de volgende release op de proppen. Ditmaal gaat het om Illusions Of Grandeur, het vierde officiële studioalbum van de band uit Gothenburg. Omdat Evoked From Demonic Depths nog maar zo kort geleden uitkwam, ligt het voor de hand om het nieuwe album daarmee te vergelijken. Oneerlijk natuurlijk, omdat de opnamen op die compilatie uit een heel ander tijdperk stammen. Wat direct opvalt aan Illusions Of Grandeur is dat het geluid in die twintig jaar niet heel veel beter is gaan klinken. Sterker nog, het cirkelzaag gitaargeluid op Evoked From Demonic Depths stond veel prominenter in de mix. Met andere woorden: het geluid op de nieuwe plaat is veel netter en gepolijster, en dat had niet gemoeten. Deathmetal moet smerig en intens klinken. Verder hebben we ook met een andere zanger te maken. De vocalen worden al een tijdje verzorgd door Thomas Josefsson, die overigens een ijzersterke strot heeft. De man doet wel wat aan Peter Tägtgren van Hypocrisy denken.
De nummers zijn, naar goed Evocation gebruik, ook nu weer van hoog niveau. Het roffelt allemaal stevig door en de inventieve ritmes staan prominent in de mix. Janne Bodén weet hoe drumwerk op een deathmetal plaat moet klinken. Het tegendraadse drum- en riffwerk in ‘Well Of Despair’ bijvoorbeeld is prachtig, maar ook het ijzersterke titelnummer, waar het album mee opent, is heerlijk strak en snel en staat vol met prachtige drumfills. Doordat alles in een behoorlijk voortvarend tempo wordt gespeeld, valt het extra op als het tempo eens wat teruggeschroefd wordt. Het traag slepende ‘Crimson Skies’ is zo’n nummer, dat door de intense maar melodieuze riff en de smerige grunt heel erg aan Hypocrisy doet denken. Halverwege gaat het tempo toch nog een beetje omhoog, maar dat neemt niet weg dat alleen dit nummer al voldoende is om de plaat te draaien. Zeker het vermelden waard is het fraaie ‘Into Submission’ waaraan Johan Hegg van Amon Amarth zijn machtige stembanden heeft uitgeleend.
Los van de wat te nette productie heeft Evocation een ijzersterke plaat afgeleverd, die een plek in de eredivisie van de deathmetal rechtvaardigt. Het is net iets minder dan het materiaal uit de beginjaren, maar heel veel deathmetal bands kunnen nog steeds een puntje aan zuigen aan deze prachtige muziek.
.jpg)
John Carrie - Shy AwayAlhoewel de eerste twee albums van John Carrie and The Moor Green de grote...
-1.jpg)
Coby Grant - Is In Full Colour Om als Australische in Europa voet aan wal te krijgen, moet je investeren....