2006-04-10
Wat krijg je als je vier overenthousiaste, zwaar gemotiveerde jonge heren uit Limburg die eigenwijze en eigenzinnige ongepolijste rock met scherpe randjes een band beginnen? Juist, de band Obscure.Deze band bestaat nu al drie jaar en heeft in deze jaren veel mooie dingen waar weten te maken. Zo stonden ze een vijftigtal keer in kroegen en festivals in heel Nederland. Waren ze de finalisten van de Valkenswaarse Pop-Ov prijs en publiek favoriet van de Coca-Cola stagemasters. Stonden de heren op het Limburgs Bevrijdingsfestival in 2005 en waren ze het voorprogramma bij Nederlandse bands zoals Van Dik Hout en van Van Katoen.
Dat Obscure veel in zijn mars heeft laat de band ook goed horen op hun tweede MCD Peninsula. Een plaat die ze in eigen beheer hebben uitgebracht. Deze hoes van de MCD is prachtig ontworpen door Maikel Janssen en oogt heel erg fris, rust, vernieuwend en is strak van vormgeving. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat deze termen terug zijn te horen in hun nummers.
Zo begint Never Clearly Understood rustig met een fijne bassline die verder in het nummer steeds is terug te horen. Wanneer Wouter invalt om te zingen, hoor je al snel dat zijn stem een onmisbaar geheel is van de muziek. Hij weet je zeker vast te houden met zijn krachtige, klagerige stem. Toch zit het nummer vol verrassingen. Je denkt een pakkend, rustig nummer met popinvloeden te horen, maar al neigt dit nummer naar stevige, pakkende maar rustige alternatieve rock. Waardoor de muziek een heel eigen tintje krijgt en niet makkelijk in hokje is te plaatsen. Je krijgt al snel de neiging om het nummer op repeat te zetten, om steeds nieuwe dingen uit de muziek te halen. De band weet als geen ander veel muzikale ingrediënten in hun nummers te voegen tot een samenhangend, fijn geheel. Hetzelfde wordt bereikt met Crossroads. Dit nummer vervalt naar een heel andere sound, maar blijft toch binnen het geheel van de muziek van de band. Het nummer begint met een jazzy-intro en de fijne klagerige stem van Wouter. Je denkt een minder zwaar nummer te horen. Al is dit schijn. Voor je het weet hoor je een heerlijk, meeslepend poprock nummer, wat zwaar oogt maar het niet is. Het laatste nummer Hands In Crowd blijkt het rustige nummer te zijn. Toch is dit nummer meeslepender en zorgen de vocalen en de gitaarsolo’s ervoor dat het nummer zwaarder oogt dan zijn voorgangers.
Al dit zorgt ervoor dat het album Peninsula zeer vernieuwend en pakkend is. Elk nummer is een verrassing op zich, je hoort verschillende muziekinvloeden, maar deze plaat is absoluut niet chaotisch. Alles vloeit mooi en vlekkeloos over en hoor je hier en daar wel herkenning van een eigen, niet te beschrijven sound. Doordat de nummers zo snel en simpel overvloeien, blijf je deze cd keer op keer beluisteren. Het verveelt zeker niet en je blijft nieuwsgierig naar de muziek die je denkt te horen, maar het niet is. Dit is zeker een band die het verdiend om groot te worden en vind het bijna jammer dat deze cd maar drie nummers bevat. Obscure weet zich met deze plaat tot hoog niveau te plaatsen. En nodigt de luisteraar zeker uit om hen in de gaten te houden.
Maze (NL) - Soldiers of SuburbiaHet Zuid-Limburgse vijftal Maze wil met hun jongste EP Soldiers of Suburbia,...
Mr. Tube and the Flying Objects - Listen up Laten we eerst maar beginnen bij het bijzondere artwork van deze opvallende...