.jpg)
2012-11-14
Bij een nieuwe albumrelease wordt altijd een goed verhaal bedacht. In het geval van het debuutalbum van Man From The South is het verhaal dat de liedjes na de opnames in de kast belandden, een vriend deze “verloren” opnames hoorde en er op aan drong dat deze alsnog zouden worden uitgebracht. Het resultaat is Koblenz.Man From The South is de alias van de Eindhovense singer-songwriter Paul van Hulten. Hij heeft de tien liedjes geschreven en met een aantal vrienden opgenomen. Het is een rustig album met een donkere en sombere sfeer en er wordt op smaakvolle wijze gespeeld en gezongen. Basis in de liedjes is veelal de akoestische gitaar, soms aangevuld met bijvoorbeeld een orgeltje, viool, banjo en basgitaar. Grote afwezigen zijn drums en percussie en eigenlijk mis je die niet, omdat de nummers het niet nodig lijken te hebben en omdat het wel past bij de sfeer van het album.
Albumopener ‘William’ begint met een elektrische gitaar en met een wat ongemakkelijke melodie. Na een tijdje verdwijnt de elektrische gitaar echter naar de achtergrond en komt de akoestische gitaar met een mooi tokkeltje naar de voorgrond en valt ook de melodie op z’n plek. Het gitaarwerk is erg prettig te noemen, waarbij het soms wat doet denken aan het gitaarwerk van The Tallest Man On Earth. Ook Eddie Vedder is een artiest die de muziek van Man From The South oproept. Het nummer ‘Into The Gloom’ had bijvoorbeeld zo op een soloplaat van Vedder kunnen staan. Een nummer met een mooie melodie, goed gitaarwerk en een heel fijne vibrafonette die het nummer opleukt.
‘Hardy Man’ is een bluesnummer dat heel bezwerend gezongen wordt. ‘Welcom To Camacua’ heeft prachtige melodie en is mooi uitgevoerd op gitaar en met, jawel, een sitar op de achtergrond. Blijkbaar kan een sitar ook smaakvol zijn.
In ‘Something Made The Streets Melt’ is de basis van het nummer een basgitaar met overdrive en is de zang achterin geplaatst en met veel galm. Als je aan de opzet gewend bent is het een mooi nummer dat goed in het geheel past. In dit nummer zorgt de afwezigheid van de drums dat het niet over de top gaat. Vervolgens weer het akoestische ‘Life May Be Sweet’ en het sfeervolle ‘Right On’ als afsluiter. Stuk voor stuk goede nummers.
Als het verhaal van de vriend die de opnames hoorde en aandrong op een album waar is, dan was hij iemand met een goed gehoor voor muziek die de moeite waard is. Koblenz is geen album waar je blij van wordt, want de toon is veelal somber. Wat wel vrolijk stemt is de kwaliteit van de liedjes en de goede kwaliteit folkmuziek die gewoon uit ons eigen Nederland komt.
.jpg)
The Pineapple Thief - All The Wars The Pineapple Thief is een band die weet hoe progrock toegankelijk gemaakt...
.jpg)
Normaal - Halve Soul Helemoal Høken Het kan de oplettende krantenlezer bijna niet ontgaan zijn: Normaal komt...