Moments, zo heet het debuut van de vier mannen en om het ons maar gelijk moeilijk te maken duurt het album maar liefst 76 minuten. De lange speelduur kan het succes in de weg zitten omdat nog maar weinig mensen die tijd willen investeren. Maar net als genre- en labelgenoten Periphery is Stealing Axion voldoende eigenwijs om daar lak aan te hebben. Je komt dan ook oren tekort om alles te kunnen bevatten. De felle riffs, tempowisselingen en sfeervolle passages vliegen je om de oren, zodat je na eerste beluistering je het idee hebt naar één lang nummer te hebben geluisterd.Dat is ook gelijk de zwakte van de band: ook na meerdere luisterbeurten is het niet mogelijk om ook maar één nummer te herkennen als afgerond geheel. Hierdoor verslapt de aandacht te snel, ondanks dat de muzikanten een hoog niveau halen. Vocaal gebeurt er ook veel bij Stealing Axion. Zo wordt een krachtige grunt mooi afgewisseld met gewone vocalen die overigens niet heel bijzonder zijn, maar wel prima in de muziek passen.
Om toch wat hoogtepunten te noemen: ‘Everything Or Nothing’ begint als een melancholisch Katatonia nummer en eindigt in felle Textures regionen, zodat duidelijk is dat de heren bijzonder goed naar hun idolen hebben geluisterd. Ook het in de Opeth regionen verkerende ‘Sleepless’ heeft een streepje voor op de rest, wat komt door de wisselwerking tussen heftige passages en rustige akoestische stukken. Het afsluitende tweeluik ‘Moments Part 1’ en ‘Moments Part 2’ is een ruim twintig minuten durend epos van jazzy progrock en knoestige metal, al blijft hier ook niet heel veel van hangen.
Moments is een aardig debuut, alleen zullen de Amerikanen met sterker songmateriaal voor de dag moeten komen om echt te overtuigen. Deze plaat blijft hangen in goede bedoelingen, terwijl je het idee hebt dat er meer voor dit kwartet in moet zitten. De band wil soms teveel ideeën in één nummer stoppen wat ten koste gaat van een duidelijke songstructuur en een eigen smoelwerk.
Beardfish - The VoidAls er één band is die het woord voorspelbaarheid niet kent, is het wel...
Radar Men From the Moon - Echo Forever Ongeveer een jaar na hun debuut EP Intergalactic Dada & Space Trombones...