In 2008 wist ze echter de fans en critici toch weer te verrassen met het uitstekende Flavors Of Entanglement, waarop haar beste song in jaren (‘Not As We’) stond en waarop ze ook experimenteerde met dance. Toch bleven de hoge verkoopcijfers uit en ook de airplay die de singles kregen was matig. Hierna bleef het jaren stil, mede door het feit dat ze haar eerste kind kreeg. Na jaren van stilte verschijnt in 2012 dan toch haar nieuwste telg: Havoc & Bright Lights.
Het album opent vrij sterk met de eerste single ‘Guardian’, een liedje met een zanglijn die bijna té vertrouwd aanvoelt, maar toch weet te overtuigen. Helaas kan vrijwel geen ander liedje op dit album echt overtuigen. Alanis heeft hier namelijk nogal de neiging om zichzelf qua melodielijnen te herhalen. Zo is het couplet van de ballade ‘Havoc’ gewoon een één-op-één kopie van haar eigen nummer ‘Not All Me’ en dat kan echt niet. Ook werkt de productie van Guy Sigsworth, die op haar vorige album nog tot verrassingen leidde, het geheel nu een beetje tegen. Haar stem klinkt té gemanipuleerd en ook is het geluid te gepolijst. Het had veel meer naturel mogen klinken, in plaats van in effecten te verdrinken.
Er zijn toch ook nog wel wat goede dingen te melden: de viool in ‘Numb’ zorgt voor een lekkere spanning en ‘Celebrity’ heeft een gezonde dosis pit. ‘Spiral’ en ‘Lens’ zijn daarnaast ook best behoorlijke popliedjes, evenals de afsluiter ‘Edge Of Evolution’. Toch zou Alanis er misschien goed aan doen om voor de opvolger een goede co-songwriter te zoeken om ervoor te zorgen dat haar inspiratie weer een nieuwe impuls krijgt.
Roosbeef - WarümEen jaar na de release van het tweede album Omdat Ik Dat Wil komt Roosbeef...
Bloc Party - Four Jarenlang was er onzekerheid voor de fans. Kwam er nog wel een nieuw album...