Voor dit debuterende schijfje moet je even rustig gaan zitten. Na aandachtig luisteren vallen de puzzelstukjes als het ware logisch in elkaar. Het passende effect is verrassend en eigentijds. Het mag best gezegd worden dat de Amsterdamse formatie een postmodernistische sound eigen heeft gemaakt. Het is namelijk niet bepaald eenvoudig om je te laten inspireren door Pink Floyd, Coldplay en Radiohead zonder afgedaan te worden als de zoveelste kopie. In een tijd als deze, rijzen ‘wannabee’ bandjes als paddestoelen uit de grond en lijkt enige diversiteit in de muziek niet meer te bestaan.
De bewondering voor hun helden is zeker terug te vinden in de opbouw van nummers en het dramatische zanggeluid van Maarten van der Kamp. Gelukkig maar, dat ze erin geslaagd zijn om dit uit te werken tot een eigen stijl. Die eigen sound wordt vooral gekenmerkt door de vrij unieke harmonie tussen rock en ‘edgy’ romantiek. Psychedelische rock, dat nergens te chaotisch wordt en romantiek, dat nergens verzandt in een James Blunt-drama. Relaxte momenten worden afgewisseld met snelle up tempo rock en verontrustende ondertonen. Je hebt hierdoor geen tijd om je te vervelen tijdens het luisteren van Painted Halls.
Maarten van der Kamp is niet vies van hoge uithalen wat prima bij de muziek past. De onzekerheid klinkt echter door in zijn stem. Van der Kamp houdt zich teveel in en heeft valse noten op zijn zang. Zijn stem klinkt het beste wanneer hij zich compleet laat gaan in het derde nummer, A Love On It’s Knees.
Painted Halls is een prima album dat je met een gerust hart kunt aanschaffen. Het wordt voor The Dehli Sweet wel tijd voor de ‘finishing touch’. Het samenspel tussen muziek en zang mag beter en Van der Kamp moet flink aan de bak met zijn stemgeluid. Uitwerken dus die zooi zodat The Dehli Sweet het veel verder gaat brengen dan een geslaagd experiment regelrecht uit de slaapkamer.
KUBB - MotherNa eind vorig jaar Groot-Brittannië te hebben veroverd, moet nu het vasteland...
On Trial - Forever On Trial timmert al enkele decennia lang aan de weg, maar blijft nog steeds...