.jpg)
2012-11-13
Ronan Keating vormde mijn eerste associatie met achternaamgenote Caroline Keating. Die associatie bleek ‘natuurlijk’ geheel onterecht, op genetisch gebied zijn de twee niet verwant en ook op muzikaal gebied zijn de overeenkomsten nihil te noemen. De Canadese singer-songwriter past in het muzikale spectrum ergens tussen het poppy geluid van Kate Nash en de tedere schoonheid van Regina Spektor. Ze bedient zich van de piano als hoofdinstrument en heeft er reeds twee succesvolle tours in Europa opzitten. Met debuutalbum Silver Heart is het moment aangebroken om kennis te gaan maken met haar eerste officiële werk.De piano vormt de hoofdmoot in het geluid van Keating. Hier en daar hoor je rustige strijkers, een enkele keer een gitaar of wat bonkende drums. Het fundament van haar songs bestaat echter grotendeels uit het pianogeluid dat in het begin, door de voortdurende pauzeringen in de coupletten, een beetje tegen het cabareteske aanschuurt. Het resultaat is dat ze de luisteraar een beetje laat hinken op twee gedachten. Soms vormt het haar sterkte, soms wacht je tevergeefs op een beetje vaart in haar nummers.
‘Ghosts’ is, net als ‘Gatsby’, een voorbeeld van zo’n nummer waar die pauzeringen wél werken. Het leuke, doch simpele, pianoarrangement wordt in het refrein bijgestaan door het benodigde venijn, mede opgewekt door de drums. De dynamiek van het nummer zit hem echter vooral in de coupletten. ‘The Pier’ is de creatieve uitspatting en tevens het muzikale buitenbeentje van het album. De meer op de voorgrond geplaatste schurende gitaar en het geluid van de Wurlitzer piano zorgen namelijk voor een ‘retrotouch’ en een van de sterkste songs van de plaat.
Als je Silver Heart uit de cd-speler verwijdert maakt daarentegen een onaangenaam gevoel zich van je meester. Want waar heb je nou eigenlijk naar geluisterd? Naar vriendelijk klinkende pianopop met een indie twist, vervaardigd door een muzikante met potentieel dat zeker nog niet uit duizenden herkenbaar is? Het klinkt vrijblijvend, charmant, speels maar toch ook serieus. Silver Heart is een gedegen plaat maar verzuimt na veertig minuten enige indruk achter te laten, laat staan dat die onuitwisbaar zou kunnen zijn. Wie is Caroline Keating nou echt? In ieder geval niet de zus van Ronan, dat is dan wel weer uit de wereld.
.jpg)
Imelda - Authentic ”Een zangeres met een soulvolle, doordringende dijk van een stem die je...
.jpg)
Pokey LaFarge and the South City Three - Live In Holland Jools Holland luidt elk jaar op de BBC, tijdens oudjaarsavond, het jaar uit....