.jpg)
2012-11-20
Het Noorse Blood Command werd opgericht in 2008 en staat op het punt de tweede plaat, Funeral Beach getiteld, uit te brengen. De band maakt een mix van hardcore en indie, met vleugjes electro en pop. Daar komt het soms schelle en dan weer zoete stemgeluid van zangeres Silje dan nog bij. Een bonte verzameling ingrediënten, die hebben geleid tot een niet alledaagse doch niet echt vernieuwende plaat. Puristen zullen het niks vinden. Diegene die de plaat een paar extra luisterbeurten gunt, zal ontdekken dat de genre-overschrijdende uitstapjes best verfrissend kunnen zijn.Dat je zangeres Silje beter niet tegen je in het harnas kan jagen, blijkt al bij de openingstrack ‘Pissed Off And Slightly Offended!’. Ze zet een stevige strot op en de band gaat er vol tegenaan. Het uitstapje naar Britpop/indie volgt na twee minuten. Nadat Silje eerst is overgegaan op cleane zang, volgen een voor het genre typische drum- en gitaarriff . In ‘March Of The Swan Elite’ pakt de band de hardcore-draad vervolgens weer op en horen we aan het slot zelfs iets dat voor – weliswaar slechte - mosh door zou kunnen gaan.
Bij de intro van ‘Cult Of The New Beast’ kun je heel even Refused-invloeden horen, maar het nummer ontaardt al vrij snel in een zoete poptrack met wat stevige breaks. Dat maakt het er allemaal niet minder catchy op. En zo blijft de band een grijns op je gezicht toveren. ‘Death To All But Us’, ‘High Five For Life’, ‘Here Next To Murderous’ bevatten allemaal die aanstekelijke mix van indie en hardcore.
In interviews met de bandleden kwam naar voren dat ze de plaat minder impulsief hebben geschreven dan hun eerste album en dat ze meer tijd hebben besteed aan de composities. Wat dat betreft moet worden gezegd dat het Noorse vijftal goed in hun opzet is geslaagd . Het geheel klinkt uitgebalanceerd en niets lijkt aan het toeval overgelaten. De plaat klinkt daardoor soms wel wat geforceerd of gelikt.
Opgemerkt moet worden dat het slot van Funeral Beach beduidend minder pakkend en sterk is. Het geluid van Silje is niet divers genoeg om een hele plaat te boeien. Daarnaast slaat de band op de een beetje door. Nummers als ‘True North’, ‘Corpse Reviver’ en de titeltrack zijn te pop, soms te bombastisch en over de top.
Op de muziek van Blood Command kan je uit je dak gaan, met zangeres Silje kan je lekker meezingen en als de band optreedt kun je zelfs je vriendinnetje er mee naar toe nemen. Stoer is de plaat geen moment, maar de band doet wat ze leuk vindt en dat is te horen.
.jpg)
NOFX - Self EntitledDe bijna dertigjarige band NOFX levert met haar twaalfde studio...
.jpg)
Okkultokrati - Snakereigns Soms kun je een recensie heel kort houden en omdat het Noorse Okkultokrati...