NOFX - Self Entitled Recensie op Podiuminfo

2012-11-07 De bijna dertigjarige band NOFX levert met haar twaalfde studio SelfEntitled precies datgene wat er van ze verwacht kan worden. En het is soms zo heerlijk als een cd volledig voldoet aan je verwachting. Ditmaal is dat: Vrolijke toegankelijke punk met kritische teksten ten opzichte van de maatschappij. Op SelfEntitled staan twaalf nummers en zoals een echte punk band betaamt, weet NOFX deze er gewoon binnen een half uur doorheen te raggen.

Het album start meteen hard en duidelijk met ‘72 hookers’. Een nummer over de 72 maagden die zelfmoordterroristen in het paradijs als beloning zouden krijgen. Volgens de mannen van NOFX heb je echter meer aan honderdduizend hoeren die het Amerikaanse leger platleggen, en zo de vrede veilig stellen. Het nut van een nummer over de politieke beslissingen en met name de oorlogskanten van het beleid van Thatcher en Reagan (‘Ronnie & Mags’) ontgaat me even, maar gelukkig wordt dit nummer ruimschoots goedgemaakt door ‘She Didn,t Lose Her Baby’. Dit nummer beschrijft de droevige situatie van een verslaafde moeder van wie het kind wordt afgenomen en als het afgelopen is voel je mee, met zowel moeder als kind. Zanger Fat Mike laat overigens naast zijn kritische, ook zijn persoonlijke kant eens zien. Met name op de nummers ‘Down With The Ship’ en ’I’ve Got One Jealous Again, Again.’ Op het eerste nummer vertelt hij hoe hij zijn relatie bewust op de klippen liet lopen, en geen poging ondernam er nog iets van te redden, waarbij hij zichzelf een egocentrisch iemand noemt. Het andere nummer is het vervolg op ‘We Got Two Jealous Agains’, een nummer waarin hij het samenvoegen van de twee platencollecties van hem en zijn nu inmiddels ex-vrouw beschreef. In het vervolg wordt die collectie weer bruut uit elkaar getrokken en plukt hij er de wrange vruchten van.

NOFX brengt met zijn twaalfde geen top album. Zo gek moeten we het ook niet maken. Maar als je verdorie al bijna dertig jaar bezig bent en je weet nog zo’n jong fris geluid neer te zetten, behoor je wel tot de groten in de business. Ze hebben gewoon weer eens een consistente cd afgeleverd. Iets waar ook wel iets voor te zeggen is. Er staan niet veel uitschieters op in zowel positieve als negatieve zin. Het is hard, maar heeft toch de toegankelijkheid die bij NOFX hoort en op die manier is het precies goed geworden. En het blijft natuurlijk punk; perfect zou te gepolijst zijn.

Recensent:Willem Swinkels Artiest:NOFX Label:Fat Wreck Chords