Titeltrack 'Straight To The Dome' laat alvast horen dat het menens is. Dit is Pro-Pain zoals we ze kennen, strak, hard en bruut met het staccato brulwerk van Gary Meskil. De songteksten zijn bijpassend en hebben een bijzonder hoog “fuck you-gehalte”. De eerste zin van 'Bitter Pill' zegt het kernachtig: "So let's just get one thing straight, I'm on this earth for me, not for you...". De teksten zijn scherp en op een zieke manier ook grappig. Op het snoeiharde ‘Payback’ hoor je bijvoorbeeld: “You piss and you moan again and again how you pity the lesser, well boo fucking hoo". De meeste andere tracks zijn volgens hetzelfde recept bereid. Titels als 'Pure Hatred' en 'Sucks To Be You' zeggen al voldoende. Muzikaal schuimt de retestrakke hardcore als vanouds van agressie en brute kracht. Zo wordt op het furieuze ‘Bloodlust For War’ driftig op de double-bass drums getrappeld. Het gitaarwerk is strak en onberispelijk met af en toe een solo tussendoor.
De weinige pogingen tot experimenteren zijn ook de zwakste momenten op het album; op ‘A Good Day To Die’ hoor je bij het refrein een a-typisch stukje zang. Dit past niet bij deze band en toont alleen maar aan dat er niet moet worden gerommeld aan het beproefde concept. Een andere anomalie is het wat slappe slotnummer met de veelzeggende titel ‘Zugabe’. Het is bedoeld als bedankje voor Duitssprekende fans maar is voor de rest een mislukt toetje na een geslaagde maaltijd.
Kortom, Pro-Pain doet wat ze al decennia doen, onder leiding van meester Meskil lesgeven aan de old-school van hardcore. Ze zijn de muzikale belichaming van het gevoel van jij-tegen-de-wereld, maar...jij wint.
Obelyskkh - White LightningHaal de paddo’s maar uit de drogerij, ontsteek de waterpijp en draai een...
NOFX - Self Entitled De bijna dertigjarige band NOFX levert met haar twaalfde studio...