.jpg)
2012-12-11
Als je als recensent per periode een stapel albums recenseert, zijn er platen die je snel onder de te verwerken stapel schuift. Het album is wat lastiger te doorgronden, of je kreeg iets toegeschoven waar je niet zoveel mee kan. Vaak genoeg komt het voor dat je eigenlijk ontzettende spijt moet hebben van je keuze om er niet meteen aan te beginnen. En zo’n album blijkt Archipelago van het Schotse kwartet Hidden Orchestra te zijn. In dit geval is het zelfs zo erg dat een gevoel van schaamte opborrelt. De opvolger van de goed ontvangen debuutplaat Night Walk is een verfijnd stukje vakwerk.Hidden Orchestra is een kwartet, bestaande uit twee drummers, een pianist/violist en kopman Joe Acheson die bas speelt en over de samples gaat. Samen komen ze tot een geluid, dat een perfecte mix is van modern klassiek, triphop en cinematische jazz. Het geluidsbeeld ademt de natuur in al zijn facetten. Dat komt bij Archipelago extra naar voren als je weet dat Joe Acheson het Schotse landschap heeft uitgeplozen voor zijn samples van bijvoorbeeld dieren en golvend water. Maar ook gebruikte hij de geluiden van zijn gestamp in ijs en sneeuw. Het is een uitdaging om deze zogenaamde found sounds te ontdekken in de tien tracks die ons worden voorgeschoteld.
De leden van Hidden Orchestra zijn stuk voor stuk klassiek geschoolde muzikanten. Dat hoor je wel terug in de composities, die niet uitblinken in eenvoud. De composities vallen op door complexe structuren die heel sfeervol zijn. Eigenlijk zijn het korte soundtracks. Zo hadden ‘Overture’ en het spannende ‘Fourth Wall’ niet misstaan in Skyfall. Tegelijk lenen de vaak dansbare ritmes, zoals bij hoogtepunt ‘Seven Hunters’, zich ook nog eens voor een evenement als Amsterdam Dance Event, waar men onlangs acte de présence gaf. Net als bij ‘Seven Hunters’ is de trompet op Archipelago ontzettend veelzijdig. Korte klankjes, schitterende melodielijnen, soms zwoel, dan weer scherp en dreigend. Het is een reclame voor dit fraaie instrument.
Langdradigheid is vaak een probleem in de hoek waar Hidden Orchestra zich begeeft. Het is mooi, prettig om op de achtergrond aan te hebben, maar een uur lang gegrepen luisteren is vaak lastig. Hidden Orchestra laat op Archipelago horen dat het toch echt mogelijk is. Ze weten elke goed gevulde track zo op te bouwen dat het spannend is en ook blijft. Soms door samples, dan weer door zeer overtuigende trompetklanken, maar ook met subtiele drumroffeltjes en opvallende ritmes. Enerzijds barst een track uit in een geweldige climax, maar anderzijds weten ze de aandacht ook vast te houden wanneer de (verwachtte) climax uit blijft. Zonder de luisteraar maar enigszins teleurgesteld achter te laten. Dat is de kracht van het zeer sterke Archipelago.
.jpg)
Deviation - LightsMet Lights heeft het Utrechtse kwartet Deviation alweer haar derde EP...
.jpg)
Kylie Auldist - Still Life Kylie Auldist komt uit Australië, maar heeft behalve haar voornaam en...