Het album begint met een redelijk uptempo nummer: ‘Rhythm Of The Heart’. Een nummer wat precies past bij de gedachte aan folkmuziek, inclusief swingende banjo-intro. Hierna wordt er meteen gas teruggenomen met ‘Blackbird’s Dream’: een prachtig liedje wat niet zou misstaan in de soundtrack van een dromerige fantasiefilm. Met name de toonvaste, hoge uithalen van de zangeres en de langzaam aanzwellende accordeonpartijen zijn opvallend.
In het vervolg van het album komen er uit het niets Oosterse invloeden langs, evenals reggae-riffs, zigeunersounds en nummers die door vioolpartijen net geen popsongs zijn. Deze combinatie zorgt voor een wat rare reeks liedjes welke door hun verschillende thema’s geen echt geheel vormen. Vreemde eend in de bijt is ‘Keeper Of The Flames’, waarin op elektrische gitaar een bijna vals klinkend intro wordt gespeeld. Het instrument valt echt uit de toon. Dit in tegenstelling tot de titelsong, waarbij de subtiele noten juist wel het plaatje compleet maken. Tevens kunnen de duetten van Verstappen en Poell richting het einde van de plaat erg geslaagd genoemd worden.
Eaden timmert met hun tweede plaat aan de weg en schuwt het gebruik van vele gastmuzikanten en instrumenten niet. De zeer zuivere zang en verschillende fraaie klanken zijn hoogtepunten op een album met teveel verschillende muziekstijlen. Hierdoor is er weinig opbouw en lijkt het geheel nogal samengeraapt. De plaat bevat net te weinig pakkende liedjes om continue geboeid te blijven luisteren. Ondanks dat is The Road een aardige plaat, niets meer en niets minder.
Rigby - Fire & Ice & Sugar & SpiceOktober van dit jaar stond in het teken van Rigby . Althans, voor henzelf en...
Richard Walters - Regret Less In tijden van crisis stokken de geldkraantjes nogal eens in de hedendaagse...