Het fijne is dat Converge, waar genregenoten dat regelmatig nalaten, er ook op kwaliteit wordt gelet op All We Love We Leave Behind. Vanaf de eerste openingstonen wordt duidelijk dat de lijn wordt voortgezet: techniek hoog in het vaandel, manie en afwisseling als voertalen. Converge kenmerkt zich al sinds jaar en dag door de krankzinnige snelheid en kunde, die ook weer terug te horen is op dit album.
Wie overigens verwacht alleen maar ultiem beukwerk voorgeschoteld te krijgen, komt eveneens bedrogen uit. Vlagen melodische metal worden rap afgewisseld met raggende hardcore punk. De invloeden vliegen je om de oren. Luister bijvoorbeeld even naar de gitaarpartijen in ‘Sadness Comes Home’ en je weet dat deze band legio voorbeelden en inspiratiebronnen heeft.
Fijn is ook dat Converge zelf het experiment nooit heeft geschuwd. Voor de fans wel zo verfrissend, niet? Waar op de vorige platen telkens werd samengewerkt met gastartiesten, wordt dit keer de kar weer geheel getrokken door Converge zelf. Toch zijn er opnieuw verrassingen. Zo is de zang van Jacob Bannon direct al in opener ‘Aimless Arrow’, veel cleaner dan op het vorige werk. Zonder daarbij ook maar een commercieel tintje aan te nemen.
All We Love We Leave Behind is uiteindelijk een afwisselend en vooral weer heerlijk hard werkje geworden waar Converge meer dan trots op mag zijn. Gruizig, maar tegelijk zo energiek en urgent klinkt het geheel. Iets waar de fans meer dan mee in hun handjes mogen wrijven. De manier waarop de verschillende nummers in elkaar passen en bij elkaar horen is onovertroffen en daar gaat het om. Een hele sterke plaat en nogmaals het bewijs dat Converge ook alleen prima albums kan maken.
Simon McBride - Crossing The LineLaat je niet misleiden door de albumcover. Simon McBride is geen...
Gert Vlok Nel - Onherroeplik Gert Vlok Nel is een van de bekendste dichters uit Zuid Afrika. Zijn werk...