Er zijn van die albums die je niet wil luisteren. De nummers blijven een herhaling van elkaar en ook in de nummers vindt een eindeloze herhaling plaats. Hetzelfde sampletje, 32 keer achter elkaar. En dan 32 keer niet. En weer 32 keer. Het is saai, dodelijk saai.
Grote verschil is dat je bij dat baantje het geld vermoedelijk nodig hebt en niet zonder kan. Mantasy van Michael Mayer kun je gewoon afzetten en het advies is ook dat te doen. De nummers kenmerken zich namelijk door een uitgeklede beat en een aantal samples dat domweg achter elkaar geplakt wordt. Ze blijven de liedjes domineren en dan kan deze DJ nog wat dappere pogingen doen met kleine geluidjes als breekpunt in de verder vlakke lijnen die het album schetsen, het werkt niet.
Het enige lichtpuntje aan Mantasy is dat de samples die gebruikt worden, an sich vaak best aardig zijn. Het zou je kunnen inspireren tot het maken van een wel interessant nummer, dat niet vijf minuten lang doorkabbelt naar een al even weinigzeggend einde als het begin van het nummer.
Over Mantasy kunnen we kort en krachtig zijn. Het is saai, ongeïnspireerd en iedereen die het hier over diepere lagen in nummers wil gaan hebben kan de boom in. Die zijn bij lange na niet sterk genoeg om de songs ook maar in de richting van een acceptabel niveau te slepen. Nee, dit album is gewoon niet goed. Punt uit.
Tommigun - Pretenders Tommigun is een Brusselse band die in 2010 debuteerde met Come Watch Me...
Reptile Youth - Reptile Youth Reptile Youth is zo’n bandje dat het begrijpt. Tegenwoordig maak je geen...